Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

kendi putumu kendim yaptım
kendim taptım vesselam
ol kabeyi hazır  buldum
onaylattım vesselam

kıramadım hiç kimseyi
ne ağayı ne de beyi
erken aldım müsadeyi
kapatmadan tencereyi
kalaylattım vesselam

serüvenim kendim içre
etkilemez alemi
kurban ettik ademi
parçalattık vesselam

safa ile mervenindir
onulmaz uzun yollar
biz yollara revan olduk
yol başlattık vesselam...

Hayatımızın üstüne
Geçilmesi zor mutsuz duvarlar örerken
Üstünede resimler ciziyor
Çaresizliğimizi  böyle avutuyor
Mavi umutlu tirtillardan kelebekler bekliyorduk
Kıyısından….
Ucundan….

Seni, sen olduğun zaman seviyorum,
Sen olduğun zaman,
Beni,
sen olduğun zaman.
Sen olmadığın zaman
Ben, ben olmuyorum
Hatta gölge..

İncecik bir yürek sızısı
Yerleşir dalgın bakışlara.
Solgun yüzlerde hüzün.
Keder kaplar havayı.
Oysa ne sevmiştik
Yaşamayı,
Sarılmayı doyasıya.

Ben istedikten sonra ancak unuturum seni
Unuttum derim öylesine
Aradan geçer on beş sene
Yalan dolan olur benim işim
Hepsi hikaye
Sana benzer bir ses duyarım
O ana kadar ancak
Unuturum seni

Kırık aynalar üstünde gözlerin...
Anlamını kaybetmiş kelimelerinle boşlukları dolduramıyorum..

Büyüsünü yitirmiş bu sahneyi ne yapsam olduramıyorum...

Akıp giden zamanda sanki kafesteyiz
Bizim olmayan ne varsa ,
Allmaya hevesteyiz.
Tanıdıklar el olmuş
Eller mi yaren bize,.?
Kurtla çoban oturmuşlar diz dize.
Üstünde yaldızdan şöhretli yazılar
İnliyor altında  balalar, tazeler..
Kimi on beşli,kimi yetmişli
Şühedanın kemikleri sızlıyor belli.
Dede,torun  konuşmaz
Nine ,kızı barışmaz
Ey zanlı  nefis hoyratlığın yeter
Zaman yetmiyor çılgınlığa, beter..
Alınan terbiye hangi  kitapta yazar..?

Kırık aynalar üstünde gözlerin...
Anlamını kaybetmiş kelimelerinle boşlukları dolduramıyorum..

Büyüsünü yitirmiş bu sahneyi ne yapsam olduramıyorum...

Yokluğun sifasizliginda  içimizdeki zamanı durduruyor keder...

Yokluğun sifasizliginda  içimizdeki zamanı durduruyor keder...

Şifaya dair tek doz umut.. Oyalıyor kederli zamansızlıgımızı...

Vakit var, vakit yok

Almaya vakit var, vermeye yok
Kavgaya vakit var, barışmaya yok
Çalışmaya vakit var, dinlenmeye yok
Kırmaya vakit var, özür dilemeye yok
Kendine vakit var, başkasına yok veya
Başkasına var, kendine yok..
Telefona var, kitaba yok..
Eleştirmeye var, üretmeye yok
Zihne var, kalbe yok!
Bedene var, ruha yok..
Çevreye var, aileye yok..
Maddeye var, manaya yok..
Koşmaya var, yürümeye yok..
Büyümeye var, olgunlaşmaya yok..
Soruya var, cevaba yok..
Söylemeye var, susmaya yok!
Konuşmaya var, dinlemeye yok..

Yahu herşeye vakit var
İnsanca yaşamaya yok!
....

Bu çağda bir sorun var..
Gönüllerde hüzün var..
Dimağlarda sis..
Boğucu bir his..
Şimdi artık her adem
Bu kalabalıkta kimsesiz..

Şifaya dair tek doz umut.. Oyalıyor kederli zamansızlıgımızı...

Nereden bilebilirdim ki
Ömr-ü sefadan,çivi gibi hasretin sevilecegini
Kaderimde şiirler saklayacagımı...

HAZAN
Gel git mevsimlerinin hüzün çiçeği ben;
Ulaşılmaz sahillerimin hayalinde, sen.
Yaptığım hasatla dert dolu heybem,
Yağmur ıslatıyor  yüreğimi sessizce, inceden…

Mutluluk kısa metrajlı film izlediğim,
Bir uçurtmadır ki boz bulanık renklerle kaplı,
Göklerde elimden yitiripte yetişemediğim,
O vakitten beridir ki, ıstırabın hançeri yüreğime saplı.

Kutupsuz kıtalar üstünde ayak izlerim,
Kalıpsız düşlerin gergefine resmini işlerim,
Sararmış düşlerime ümit diye beklerim,
Her bir arzum sersefil yenisini eklerim.
                                     
Muştulu bir şafakta uyandığımı görsrem,
İnanma diyen bir çığlık içimde haykırır!
Sahte gülüşlere kanan benliğim sersem,
Ruhum çektiği bu azapla hazana varır!..
                               Hikmet Baş

Nereden bilebilirdim ki
Ömr-ü sefadan,çivi gibi hasretin sevilecegini
Kaderimde şiirler saklayacagımı...

Kim bilebilir ki aşka en yakınken umudun bile canından can çekebileceğini...

Vakit var, vakit yok

Almaya vakit var, vermeye yok
Kavgaya vakit var, barışmaya yok
Çalışmaya vakit var, dinlenmeye yok
Kırmaya vakit var, özür dilemeye yok
Kendine vakit var, başkasına yok veya
Başkasına var, kendine yok..
Telefona var, kitaba yok..
Eleştirmeye var, üretmeye yok
Zihne var, kalbe yok!
Bedene var, ruha yok..
Çevreye var, aileye yok..
Maddeye var, manaya yok..
Koşmaya var, yürümeye yok..
Büyümeye var, olgunlaşmaya yok..
Soruya var, cevaba yok..
Söylemeye var, susmaya yok!
Konuşmaya var, dinlemeye yok..

Yahu herşeye vakit var
İnsanca yaşamaya yok!
....

Bu çağda bir sorun var..
Gönüllerde hüzün var..
Dimağlarda sis..
Boğucu bir his..
Şimdi artık her adem
Bu kalabalıkta kimsesiz..

Yüreğine,kalemine sağlık cnmm.Özlemiştik şiirlerini..

Günlerden bir gün diyelim
Mevsimlerden bir mevsim
Atmış ardına dert çuvalını
Savurmuş dönülmez boşluğa,
Ne duyar insanı kulağı
Ne de görür sol gözü hayatı,
Islıklamış meğer teğet geçmişi
İşin gücün serzenişin
Kapatmış üstünü, ahlarıyla
Söylenir yarım ağzıyla
"Gage o eski Gage değil"
Der sevinerek boş havaya.