Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Onu uğurladım,
Ona kavuştum.
Onu terk ettim,
Ona döndüm.
Ondan kaçtım,
Ona vardım.
Sözde ondan uzağa bimem kaç kilometre yol gittim,
yolun sonunda bekleyenim yine o.

Yıldızlar,seneler,aylar,
Nice insanlar kaydı ömrümden,
Ah! Bir tek o,
Bir tek o,
Bir milim olsun kaymaz göğüs kafesimden.

Bazen ilaç yazıya dökülenlerdir ...  Selam olsun size bahşedilen yüreğe kelimeleri yoğurun zihninize

çok teşekkür ederim öğretmenim...
okuyan/ anlayan/ anlamlandıran yüreğe de selâm olsun...

Çok mu zordu kendin olmak
Kendini  bozmadan  dayanmak
Haykırmak dünyaya fesatsız
Haykırmak hak diye hesapsız.
Birileri var uykuda
Zararsız  riyasız.
Severken nizamda överken mizanda
Gülmesi  onur
Susması gurur
Kapılmamamış sele yele
Bir hayat ki
Baştan sonra  elem, hikaye..
Kahramanı  cesaret
Olayı feraset
Adını sen koy ömrün
Yılını Allah vermiş
Hak dostları bilsin diye
Önüne hikmet sermiş..
Sonuna Cennet vermiş..

bıraktım güzel fotoğraflar çektirmeyi...
beni güzel görmek için;
sen çizmelisin sözcüklerimin resmini...
/sözde/ kirpikleri kırılmış kadınlar
şiirle hemhal olurmuş...
/oysa/
bir şeyler ters gittiği için
ruhum sislenmiyordu;
ruhum sislendiği için
bir şeyler ters gidiyordu...
ve dedim ki bir zaman:
''karanlığın farkındalığındansa,
farkındalığın karanlığı!..''
gömülüp gittiğim...
lafı güzaf...

özgürlük gelmişti çoktan ruhlara...
ve yanlış aklındı olsa olsa...
özgürlük gelmişti ruhlara
ve dil son olarak üstlenecekti görevini...
kalem sonra yazacaktı...
kuşlar en sonra duyacaktı,
özgürlüğün kanat çırpışlarını...
''farkındalık'' hiç ''karanlık'' diye nitelenir miydi?..
ancak ''garip'' ederdi insanı tıpkı bir yolcu gibi...
o da süsüne kapılmazdı zaten yolun...
bütün güzellikler aklında/ruhunda...
önünde -sözde- yol arkadaşları...
dönüp ardına baktığında bir şafak vakti,
mesafe,
ya gidilmişti ya da gidil/e/memişti...

TERENNÜMNAME
I.
kış  sarıp sarmalayan
bakışlarıyla göğün arzında
göğüs kafesimizde bekleyen kelimeler
bir tablo gibi asılı kalıyor şiirler de
yakin olduğum fanilikten öte
yürekevinin gergefinde
ayağın kayıp düşebilirsin dizelere
II.
Eylül geçti başımdan
sunaklarda yakıp yıkılan gazelle
Akacak şiir kanda durulunca
göğün kıvrımındaydı gece
biz ki deruni
bekleyişler çoğaltan çiçekleriz pencere önlerinde
kurak mektup bıraktık zamana
yalnız bahçe  suspus
aşklardık köpüre köpüre
yaşamak dolanır

 gün sesi dilinde
bizim de vitrinlerde mutlu resimlerimiz
yoklanacak  mı

III.
yaprak elhanı şita sürgünleri
hışırdayan
ağaçlar kelimeler kadar hazır
yağmurda kalp ritm eskitince
dünden razı
vakitler esvap değiştirmeye..

IV.
aramızda daha  fotojenik durur susku
münzevi hikayeler bitiminde
milyon kere geçer kelimeler
göğsünden
iz bırakabilir  dilinde milyon kere
şimdi  dinelebilirim
kendime benzeyen yenik tarihimle.."
yol uzayan dalımız kara/kışa teslim
ziyan yok Allah bizimle.."

Gün kara
Gülistan  feryad eder
Ebabiller ha geldi ha gelecek.
Bir imtihan ki
Bizi biz edecek...

Şükre vurulmayan diller suskun
Haddini bilmeyen kullar şaşkın.
Neredeyiz insanlığın çıtasında
Kimse taziye edemiyor yasında.

Biz ki gece gündüz  avareydik
Camiye gidemez haldeydik.
Belimiz bacağımız ağrıyordu
Nette herkes eğlence arıyordu.

Garipler perişan,biz sağır
Bu imtihan çok ağır..
Duyunca incelerden inleyenleri
Rahmet incileri dökülür belki.

Aslımız toprak,varacağız mutlak
Şu geçici dünyada
Versek Kitabımıza kulak
Malayani işler tuzak
Ancak helaller kızak..

sana şiirler mırıldanmayı unutmuşum
kuytu bir akşamda ters köşeydin sen
çocukça salınmaktan bitkin
az nakaratlı şarkıların röpriziydin sen

güzel şiir yaz buyruğuydun sen
şiirde güzel yazılan
arta kalan mevsim buhranıydın 
hem güzele şiir yazdırandın

terennümname olur kalırdın aklımda
çoğunluk hüzünle yalvaç
anılması en zor hatıraydın sen

yardım eli uzatan ıhlamur teliydin
bekleyişler çoğaltan kalbimin çiçekleri
odacıkları sana örtülü
pencere önleriydin mutluluk resimleri sen
say ki son bir gayretle 
unutulmaya uğurlanan..."

Öyle bir derdi düştük ki,
Gel demeden gidilmiyor Sultanım.
Baştan ayağa piştik ki
Sen demeden sevilmiyor Sultanım..
Ayarımız saatimiz şaşmış bizim,
Ovamız dağımız taşmış  bizim
Eğer affedip vermiyorsan izin
Ol demeden geçilmiyor Sultanım..
Dallar bahara durdu içimiz kış
Yolumuz hasrete düştü özler bakış
Her harekette kutsal nakış
Bil demeden bilinmiyor Sultanım...

Düşlere hapsolmuştuk yıllar yılı  , şimdi de dört duvar arasına  ...
Baharın müjdecisi  kelebekleri beklemedeyiz  pencerelerimizden

Düşlere hapsolmuştuk yıllar yılı  , şimdi de dört duvar arasına  ...
Baharın müjdecisi  kelebekleri beklemedeyiz  pencerelerimizden

gerçekten ne de zor/sıkıcıymış;
dört duvar arasında kalmak zorunda olmak....
 
#koronavirus vakası     #evde kal

ZAMANEDE BİR KARŞILIĞI YOK


güneşi atlattığımız bir kalbin peşinden
sadece kışın bacalarından tüterdi anne
ekmeğine yağmur bereketi sürüp biraz
son bir duaya vurgun elleriyle
okşardı gençliğimin başkent buhranlarını
ve bulvarlara dökülen yalnızlığımı

balçığını gövdeme dokuyan çocukça aşk
derme çatma yünler takardı peşime
duvarları nemlendiren gözyaşı kokusuyla
kaynardı evin tenceresinde hayal hane
bir kirli yama anısına takılırdı güzellik
yaşamanın merhametine asılı kalan teyelde

onu sevmek gibi geçmek bilmezdi 
çocukluk uğrayan yanlarında zaman
buhurumeryem rengini benden alırdı
kahverengi dallarda yeşeren safi ironi
nasıl yamanmış günler nasıl yaşamanın tusi rengi merhametine..

hoş geldin sefa geldin
sen ne zamandır nerelerdeydin

unutamıyorum seni

sevdan almış benden beni
inan unutamıyorum seni
mahkum etmişim kendimi
inan unutamıyorum seni

yıl değil asır geçse de
gönül uzağa uçsa da
ecel şerbetini içse de
inan unutamıyorum seni

günden güne yanar odum
artık sen olmuşsun maksudum
derdi içtim yudum yudum
inan unutamıyorum seni

nasıl girmişsen gönlüme
eylemişsin lime lime
gelemiyorum kendime
inan unutamıyorum seni

adını bile bilmiyorum
sen gideli gülmüyorum
inat ettim ölmüyorum
inan unutamıyorum seni

çok güzel

Kibritle oynayıp evi yakan
Çocuk düşlerimi
Bırakıp bir sandala
Duru bir nehrin
Küçük adımlarında
Akıyorum usulca

Ayazda kalmış bir denizin
Sise boğulmuş bir dağın
Kurumuş bir buğday başağının
Tutulması rüzgâra...
Ah içimdeki aşka vurgun dervişin
Kör sancıları
Gidiyorum
Sular serpin yollara

"Artık
Yemle beslenen kuşcağız değilim"
Ait değil kimseye saçlarım
Gençliğimi kundaklayan
Ey zebun seviler
Tutuk değil
Kanatlarım
( İSTANBUL UN KÖR YANI ) kitabımdan