Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü

04.09.2011
Bu Hasretler…
Şairinde dediği gibi
“Bu hasretler öylesine uzadı ki
Adam gibi hasretleri özlemeye başladım”
İlk defa uzun soluklu
İki bin iki yılının eylül ayında
Terminalden üniversiteye giden
Otobüs yolculuğu ile tanıştım
Adına gurbet denilen yalnızlıkla
Ben üniversiteye okumaya giderken
Bilmedim ki gittiğim yolculuk
Yeni bir başlangıçtı
Gurbet yolunda
Tatillerde dahi on beş günü geçmeden
Dönüp gelirdim baba ocağına
On beş gün hasretliğe katlanamayan ben
Alıştım sanırım uzaklıklara
Ve şimdi şaşırdı pusulam
Karıştırır oldu neresi gurbet neresi sılam
Göz açıp kapayıncaya kadar
Öylesine hızlı akıp geçiyor zaman
Şimdilerde sorsalar nerelisin
Diyorum ki nerden başlayayım
Nereyi anlatayım
Doğduğum şehri mahalleyi mi
Doyduğum mutlu olduğum şehirler mi
Ve anladım ki gurbet yollarında
Şehirlerarası yollarda
Sıkışıp kalmış benliğim
Hayallerim düşlerim bir başına
Doğduğum yere mahalleme
Şehrin gri duvarlarına
Çocukluğumun anılarına
Yudumlanan dostça çaylara
Hasretim dostlar kısacası
Adam gibi hasretlere özlemlere
Bir yere ait olma duygusuna…

hocam şiir kimin?

hocam şiir kimin?

Kendi halinde birinin öğretmenim, şayet kabul buyurursanız benim öğretmenim

boran_12 öğretmenim yüreginize ,elinize sağlık...

boran_12 öğretmenim yüreginize ,elinize sağlık...

Teşekkür ederim "kereta" öğretmenim... (24 saat engeli

04.09.2011
Heybemde Biriktirdiklerim…4
Ve düşündüm birbir heybemdekileri
Ortaokul sıralarında
Ortalarda kaldığımı hissetmemi
Mahalle sınırlarından uzaklaşıp
Belediye otobüsleri ile tanışmamı
Yolcuları şoförleri yüzleri ile
Yeni bir yaşanmışlığa başladığımı
Heybemde ortaokul yıllarım
Ki sonrasında adı ilköğretim olan
İkinci kademe olarak anılan
İkinci bir yaşama başlayış misali
İlk kez uzaktan sevmenin
Dokunacak kadar yakın
Ama korkularımdan uzak durduğum yıllara
Gizli gizli sevmeyi tattım
Ve bu sevgiyi söylemeksizin
Uzun süre yüreğimde taşıdım
Sonra koridorlarında okulumun
Öğretmenler odasının yerini arayışım
Kapıdaki nöbetçi ile
Ancak öğretmenlerime seslenebildiğim
Bahçe duvarının bitişiğindeki
Lisenin bahçesinde gezinenler gördükçe
Biran önce liseli olmayı arzulardım
Bilmezdim o zamanlar
Büyümenin pek de iyi bir şey olmadığını
Yaşım ilerledikçe
Koridorları sıraları anıları anacağımı
İlk ve son kez kopya çekişimi
Daha doğrusu bir arkadaşın kağıdına
Göz atarken yakalanan
Ve bir daha gözlerini sınavda
Kağıdından kaldıramayan öğrenciliğimi
İngilizce öğretmenimin bana
Yazdığı ve ders kitabı olarak kullandığımız
Kitabı imzalayarak hediye etmesi
Sonra sene sonuna doğru
Devamsızlık hakkını kullanma gereği duyuşum
Okulun karşısındaki parkta
Arkadaşlarla sabahtan akşama oturuşum
Ve her veli toplantısı öncesi
Söylerken notlarımı devamsızlık günlerimi
Devamsızlığım için mazeretler uyduruşum
Kaleciliği sevdiğim yıllardı
Yada koşmayı sevmediğimi
Hantal duruşumu anladığım
Kaleci olduğum yıllardı
İlk kez ortaokul yıllarında keşfettim
Aynı saatte binilen belediye otobüslerinde
Tanıdık yüzler simalar görebileceğimi
İsimlerini bilmediğim yüzleri
Merak dahi ederdim
Aynı saatte binmemişlerse otobüse
Ve yine ortaokul yıllarında
Tatilde yaşadım ilk iş tecrübemi
Sekiz gün sürdü sadece
Bayan kuaförlüğünde çırak olmam
Ne bahşiş nede patrondan para almadan
Yol parasını dahi kendi cebinden veren
Çırak dahi olamamış olan
Bir çocuktum ben
Ve heybemde andıkça gülerim
Fön makinesi ile tanışmamı
Bir bayanın saçlarını kurutmak için
Elime tutuşturduğunda ustam
Az kalsın tutuşturacaktım saçları
Bilmiyordum hep aynı yerde tutulmayacağını
Bağırdığında anladım
Ben kuaför olamayacağımı…

05.09.2011
Hayrola…
Bugün bir rüya gördüm
Uykunun sanırım en derin yerinde
Bir kent gördüm rüyamda
Caddelerinde koşuşturan insanları
Caddelerinde telaşlı yüzlerle
Caddelerinde karamsarlığa inat
GÜlümseyen bir bebek sureti
Ve bir çocuk çekiştiriyor elinden
Annesini şekerciye götürme isteği
İnsanlar gördüm rüyamda
Koşuşturmalar arasında
Sonra birden gözüme çarptı
Duvarlar elektrik direklerinde
Yerde uçuşan gazetelerin sayfalarında
Koca dev ekranlarda
Bir ilan bir kayıp ilanıydı
Ben’i arıyorlardı her yerde
Sonra uyandım uykudan bir başıma
Ve uykulu gözlerle
Dedim ki hayrola…

04.09.2011
Avuntu...
Avuttum kendimi susarak
Avuttum kendimi sessiz çığlıklar atarak
Ne vakit itiraz edecek olsam
Ve ne vakit isyan edecek
İşte o an
Susarak avuttum kendimi
Sesim derin boşluklarlarda yankılanarak
Bu denli çelişkili olmasaydı
Bu denli beklenmedik
Bu denli kalıplara sığdırılmaya çalışmadan
Bu denli boşluklara varmdan
Belki daha yaşanılır olabilirdi
Bu denli anlaşılmamazlık olmadan
Susmak lazım bilir benliğim
İtiraz yada isyan etmeden önce
Sadece haykırmak sessiz çığlıkla
Duyulmadan işitilmeden kimselerce
Bırak yankılansım sesim
Derin boşluklarda öylece...

06.09.2011
Yaşamak…
Hayat bir çelişkidir
Hayat duyguların düşüncelerin
Hayat benliğin mücadelesidir
Bir yanda coşkulu eser rüzgar
Ilık bir tebessümü taşırcasına
Gökyüzünde gülümser güneş
Varlığını bütün olarak ısıtırcasına
Ansızın kaplar gökyüzünü bulutlar
Kopacaktır beklenmedik fırtına
Kararan gökyüzü misali
Tebessüm dağılır yüzünden
Yağmurlar getirir hüznü sana
Yıkılan ağaçlar misali
Sanır yüreğin kaybolur umutlar düşler
Sanır yüreğin doğmaz olur güneş
Birden ansızın kara bulutlar önünde
Görürsün renklerin ışıkla dansını
Görürsün gökyüzünde
Gökkuşağının varlığını
Ne olduğunu bilmeden
Yaşarsın düşüncelerde yüreğinde şaşkınlığı
Çünkü gökyüzünde oynanan oyun sahnelenen
Bir çelişkidir şaşkınlık veren...

07.09.2011
Dil'e Kolay...
Dünü anımsamak özlemek
Yarını düşlemek
An'ı bugünü yaşamak
Zaman hızla akıp geçiyor demek
Zaman durmuş geçmek bilmez demek
Ve alıştığını söylemek
Dile'mek dile'memek
Sadece dil'e kolay
Zor'unlulukla tebessüm etmek...
Dil'e kolay
Sen birde sor yüreğe...

07.09.2011
Bir Gün/An...
Bilen varsa söylesin
Yardım etsin benliğime
Nasıl yıllar derken dilimle
Bugün gibi kanar yüreğim
Nasıl bugün gibi derken
Yıllar aylar günleri tükettim
Bilen varsa söylesin
Bir yıl kaç ay eder
Bir yılda bir yürek
Kaç acıyı kaç hasreti yaşar
Bir yıl kaç gün eder
Ve insan böylesine özlem duyar
Bilmiyorum aklım almıyor
Günler birbiri ardına gidiyor
Ve artık benliğimde
Bilgilerim yaşadıklarımla çelişiyor
Bir gün artık yirmi dört değil
Bir gün bir saat bile değil
Bir gün sadece bir'an
Diğerleri birer anı hafızaya kazınan...

10.09.2011
Vakit…
Vakit tamam…
Artık veda vaktidir
Yeni bir ayrılık
Yeni bir kavuşma
Ve yıllardır süren bu koşuşturma
Artık bir alışkanlık yarattı bana
Yine şehirlerden geçeceğim
Doğduğum yerden
Doyduğum doygunluk yaşadığım
Diyara gideceğim    
Vakit tamam…
Yine düşeceğim yollara
Ve yine özleyeceğim
Bir yanda kavuşmanın mutluluğuyla
Kavuşacağım okuluma öğrencilerime
Ama bırakacağım ailemi sevdiklerimi
Doğduğum şehirde
Resmi yalanların başkentinde
Vakit tamam…
Bir tatil bitti bir diğerine kadar
Bir hasretlik biterken
Bir diğeri başlayacak
Bir sonraki terse dönüşe kadar
Vakit tamam
Vakit yollara düşme vakti
Vakit yine özlemler vakti
Vakit mesai vakti
Vakit geçecek olan
Gurbetliğin başlangıç vakti…

Değerli Eğitimhane’li öğretmenlerim…
Sayın “suatin” öğretmenimin paylaşımı ile Cahit Sıtkı’nın “Vakit Tamam Abbas” şiirinden özenti oldu ama bende dedim Vakit Tamam Boran
Değerli öğretmenlerim,
Maalesef Bingöl’de internetim olmadığı için bu kadar sıklıkla paylaşımda bulunamayacağım için inan bir yanım buruk. Öyleki okuldaki öğretmenler odama, değerli öğretmen arkdaşlarıma hatta dostlarıma kavuşacağım için sevinirken, ikinci ve daha büyük öğretmenler odam’dan ayrılacağım için üzgünüm. Neyseki okul ile evim arası 196 adım ve okulumuzda kablosuz bağlantım var Mesaiden sonra birde sitemiz için mesai yapmak beni mutlu edecek
Görüşmek dileğiyle değerli öğretmenlerim, tekrar görüşünceye kadar her şey gönlünüzce olsun arkadaşlar… Allah’a emanet olun… Sağlıcakla, dostça, hoşçakalın…
Saygılarımla…

Değerli Eğitimhane’li öğretmenlerim…
Sayın “suatin” öğretmenimin paylaşımı ile Cahit Sıtkı’nın “Vakit Tamam Abbas” şiirinden özenti oldu ama bende dedim Vakit Tamam Boran
Değerli öğretmenlerim,
Maalesef Bingöl’de internetim olmadığı için bu kadar sıklıkla paylaşımda bulunamayacağım için inan bir yanım buruk. Öyleki okuldaki öğretmenler odama, değerli öğretmen arkdaşlarıma hatta dostlarıma kavuşacağım için sevinirken, ikinci ve daha büyük öğretmenler odam’dan ayrılacağım için üzgünüm. Neyseki okul ile evim arası 196 adım ve okulumuzda kablosuz bağlantım var Mesaiden sonra birde sitemiz için mesai yapmak beni mutlu edecek
Görüşmek dileğiyle değerli öğretmenlerim, tekrar görüşünceye kadar her şey gönlünüzce olsun arkadaşlar… Allah’a emanet olun… Sağlıcakla, dostça, hoşçakalın…
Saygılarımla…

öğretmenim nedir bu veda hazırlığı gözümüz yolda sizi bekliyor olacağız bingöle slm kendinize dikkat edin Alllah her zaman yar ve yardımcınız olsun

yüreğinize, kaleminize sağlık hocam...