BİR DAHA DÜŞÜN
Kendin için, bir mahkeme kursan da;
Nefsinden, ne kadar uzak dursan da;
Her celseyi, vicdanına sorsan da;
Hükmünü vermeden, bir daha düşün
Ahlâk reddederken, mîras reddini,
İnkâr ediyorsan, hâlâ ceddini;
Aslına duyduğun, bu nefret, kini;
"Ben insanım" derken, bir daha düşün..
Elinde mey tası, dilinde nifak;
Kalbinde şeytanla, binbir ittifak;
Sökmediyse hâlâ, cehlinde şafak;
Dalâlet ne demek? bir daha düşün
Niyetinde varsa, Kurâna cüret;
Bir kısmını kabul, bir kısmını red.
Sana vermiyorsa, ölüm de ibret;
Mahşer kimliğini, bir daha düşün
Hasedin.. Edepten, hayâdan çoksa;
Kardeşin karnı aç, seninki toksa;
Hele günlüğünde, namaz da yoksa;
"Müslümanım!" derken, bir daha düşün..
Ne kılıç, ne kalkan, ne zırha güven;
Mîzanda kurtulur, nefsini döven.
Bil ki; seni sana, şeytandır öven;
Kalbim temiz derken, bir daha düşün..
Kalmamış modanın, izân ölçüsü;
Ne giysiler gördüm; şehvet dürtüsü.
İffet değil midir, insanın süsü?
Çağdaşlık bu mudur? Bir daha düşün
Fal, büyü, cin değil, kurtuluş Hakk´ta,
Aradığın huzur; Nâsta, Felâkta.
Gel şu hezeyanı, artık bırak da;
Müşrik kime denir ? Bir daha düşün
Aç kalsan
Dönüp de, hüsrana bakma
Ne can, ne cânânı, âhirde yakma.
"Kazandım" deyip de, yediğin lokma;
Haram mı, helâl mİ? Bir daha düşün
Nereye akıyor, bu insan seli?
Gerçeği görmeyen; ya kör, ya deli.
Dünyada sabırdır, cennet bedeli;
Değer mi, değmez mi? Bir daha düşün..
Akla kara, bir yürekte barınmaz,
Secde yoksa, kibir kiri arınmaz.
Hele îmân, kolay kolay korunmaz;
Bunları bir daha, bir daha düşün
Düşmezdin.. Dengeyi, ilimle kursan,
Kurân mihengine, aklını vursan.
Yoksa.. Her doğruya, ifrat! diyorsan;
Bir daha.. Bir daha
Bir daha düşün...
Cengiz Numanoglu