Bir gülüş unuttun avuçlarımda, gitti,
Bir deniz ülkesinde şimdi, bir kıyı şehrinde.
Yalnız kalmayacak o buruk sevinci.
Öldüğünü söylüyorsun sen, oysa saçların canlı
Al bir karanfil saklı arasında.
Suskunluk tatlı tılsımı dudağının hiç bozulmayan
tenin deniz rengi, gözlerin derin, bakılmayan.
Şavkı hiç sönmeyen bedeninin her bir yeri,
Yeryüzüm gibi benim.
Neyin varsa özlediğin derinden, inan ben de ona hasretim.
Sen, mezar taşlarında adına rastlamadığım,
sen, son sözüm, bu dünyada tek söyleyeceğim
Sen, durgun bir ırmağı hatırlatıyorsun bana
Dilinde ölüm türküleri, arsız düşüncelerin.
Solmasın gözlerinde hiçbir çiçek
Sen ilk yenildiğim.
Yakarak şiir kitaplarımı, öksüz bir çocuk gibi
Senin sıcaklığına sığındım,
Bir yakarış, tanrısal bir inilti dilimde
Bir ölüye yenilginin hazzını ruhumda hissederek
Geldim işte, geldim de tam karşına dikildim,
Kırmızı bir karanfil ellerimde..
...
Güneş umarsız doğsun üstüne insanlığın
Ben senin ateşinle ısınıyorum, serinliyorum ellerinle
İnanarak ölümün güzelliğine
Senin her bakışında bir dünya kuruyor, bir dünya yıkıyorum
Çizerek resmini yürekevlerime.
'İlhami Atmaca'
