Geçmesin istersin.. Acısa bile geçmesin... Sefası uzakta kalsa da cefası bari benim olsun istersin.. Sana ondan kalan her ne ise ona razı kalacak kadar biçare hissedersin.. Ona ait herhangi bir şey.. Tebessüm dolu bir anı... Rastgele bir dokunuş... Ona ait. Onunla ilgili.. Ona dair.. Geçmesin.. Bitmesin.. Onun omuzunda ağlamak istersin ama ağladığın keşkelerin omuzu olmaya hep mahkum(MU)??
Kimi mahkumiyetler acımasızca “hiç “edilir
Yürekteki kültür oranı “ düşe” pay edilirken
Yapay sendromlar türer sen istemesende
Sevginin aktüel metodlarına “ucube” yaklaşımlar
Uzun susuşlardan “mutlak kaçışlara “ sürgün edilirsin
Giden güneşe kalan gölgeye hasret kalır
Gögüs kafesinde acının ateşi tarihleştiğinde
Bir gün sende anlarsın “ahh çekmenin ahını”