Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

ömür yontucusudur zaman...
ama tek yontucu değil!..
hep ''ben''i anlatır şiirler...
hep ''sen''i...
hep ''o''nu...
çünkü hep ''o'' yazmıştır...
hep ''sen''...
hep ''ben''...

yeter demek gerek bazen yontulmaya...
''yeter!..''
haddini bildirmek gerek zamana...
''geçeceksen geç yine
ama aydınlığımı çalma!..''
zaten korkuyorum bu ''uyanıklık'' halinden...
''uyku'' nasıl da güzel...
uyku bağışlayıcı...
uyku sormaz/sorgulamaz...
uyurken;
kafamın içinde kendini sakatlayan atları
bağışlıyor her karanlık...
ama uyanınca;
vurulmayı bekleyen/
birbirinden sakat/
birbirinden güzel düşünceler/
üşüşüyor kafama...
her yer çok aydınlık!..

yaşamak diyorum yaşamak;
ne ciddiye almaya geliyor
ne de şakaya...
aslolan/zor olan;
zamanı teğet geçip
''yavaşlatılmış bir ölümü,
hayata yedirerek yaşamak!..''

Gözlerindeki ışıltı
Uzağı yakın
Hayali gerçek yapıyordu
Yüzündeki tebessüm
Anlatılamayan anlayış gibiydi

Adım öğretmen..
Kimse bilmez öğrenen olduğumu.
Bir köy yamacında  akan su
Çakmaya hazır şimşek
Tarlada   çiftçi
Fırında alnının terini silemeyen
Bina da amele ,usta..
Ne meslekler gördüm her
Ben bu yaşta...
Tohumları savururken  göğe güvenen
Her  yorgunlukta  tahttan inen
Denizde kaptan
Hudutta yara alan..
Türkülere sevdalı
Ezana ,bayrağa aşık
Bir elim umut pişirir
Bir elimde boş kaşık..
Yürek dağı dumanlı oy oy
Ne kadar sabrın varsa cebine koy.
Ustasın,pilotsun
Hatayı   götürmez bir toy olamazsın
Çocuğun hastaymış kime
Dalıyorsun yaz kış iklime.
Ne zaman elin titrer,başın döner
Artık kapı görünmüştür.
Duyarlar ki bir gün sala da
Çelik yürekli insan
ÖLMÜŞ...

Adım öğretmen..
Kimse bilmez öğrenen olduğumu.
Bir köy yamacında  akan su
Çakmaya hazır şimşek
Tarlada   çiftçi
Fırında alnının terini silemeyen
Bina da amele ,usta..
Ne meslekler gördüm her
Ben bu yaşta...
Tohumları savururken  göğe güvenen
Her  yorgunlukta  tahttan inen
Denizde kaptan
Hudutta yara alan..
Türkülere sevdalı
Ezana ,bayrağa aşık
Bir elim umut pişirir
Bir elimde boş kaşık..
Yürek dağı dumanlı oy oy
Ne kadar sabrın varsa cebine koy.
Ustasın,pilotsun
Hatayı   götürmez bir toy olamazsın
Çocuğun hastaymış kime
Dalıyorsun yaz kış iklime.
Ne zaman elin titrer,başın döner
Artık kapı görünmüştür.
Duyarlar ki bir gün sala da
Çelik yürekli insan
ÖLMÜŞ...

Öğretmenim siirlerinizi çok beğenerek okuyorum.Siir kitabı çıkarmayı hiç düşündünüz mü?

Öğretmenim siirlerinizi çok beğenerek okuyorum.Siir kitabı çıkarmayı hiç düşündünüz mü?

Çok teşekkür ederim öğretmenim.Biraz daha ustalaşırsak belki.
Okuyan,hisseden yüreğinize sağlık.

bilirsin aslında beni hatıralarında,
arasan bulursun  anılarında,
belki yüzüm yok, belki cesaretim
yine ben geldim, işte buradayım deyip karşına çıkmaya.
ama uzatırsan elini,
çekersen  yine sinene,
usulca sokulurum yamacına.
evet benim ben
işte O benim diyorum Sana
tozlu raflarda bıraktığın ben,
duyuramasamda sesimi uzaktan uzağa !

Bir fırtına kopar
Ve savrulur solgun yapraklar.
Boğazımda,
Tıkanıp duran hıçkırıklar.
Her feryat,
Duyulacak özlemin habercisi,
Her damla,
Pişmanlık emaresidir.
Ve sen,
Gönlümün en derinden
Ve evvelinden sevdiğim,
Sen
Ardına bakmadan gittin.

Adım öğretmen..
Kimse bilmez öğrenen olduğumu.
Bir köy yamacında  akan su
Çakmaya hazır şimşek
Tarlada   çiftçi
Fırında alnının terini silemeyen
Bina da amele ,usta..
Ne meslekler gördüm her
Ben bu yaşta...
Tohumları savururken  göğe güvenen
Her  yorgunlukta  tahttan inen
Denizde kaptan
Hudutta yara alan..
Türkülere sevdalı
Ezana ,bayrağa aşık
Bir elim umut pişirir
Bir elimde boş kaşık..
Yürek dağı dumanlı oy oy
Ne kadar sabrın varsa cebine koy.
Ustasın,pilotsun
Hatayı   götürmez bir toy olamazsın
Çocuğun hastaymış kime
Dalıyorsun yaz kış iklime.
Ne zaman elin titrer,başın döner
Artık kapı görünmüştür.
Duyarlar ki bir gün sala da
Çelik yürekli insan
ÖLMÜŞ...

++++

++++

Teşekkür ederim kardeşim.
Okuyan,anlayan yüreğinize sağlık.

ISLAK ŞİİR

Şiirler ıslatmış sokakları
Dizeler yağıyor üstümüze
Açma şemsiyeleri
Kafiyeli kafiyesiz
Senli bensiz şiirler yağsın.
Düş önüme
Düşercesine gönlüme
Yakaladığım kafiyesiz dizesine
Tutunur da uçarım gökyüzüne
Bir avucumda kafiyeli sen
Kafiyesiz ben diğerinde.

yitiği gülün kıvrımlarına dolanan
kamışlıktan sökülmüş yanın 
faili malum hikayede
yağıyor bahtımızı teyelleyerek zaman
yarla karışık yoksulluğu sınarken
kendi halinde bir çiçek solar avuntularda
suskunluk tekerlemesi dizelerinde
insan olma sanatı kaldırıldı raflara
rabbim kalbime nakşettiğin kelimem ağrımada


bir selama gönül verdim
bir dağ başı yalnızlığı mevcudiyetinde
gümüşten hüzünler yağar bu şehre
seneler kıyılarımıza vurgun
artık unutulmak kokuyor tüm vahaları aşkın..

Kar tanesi gibiydik
Birbirimize hiç değmedik.
Değemedik ...

Sorular…
Cevabını bildiğim ama cevaplayamadığım,
Cevabını bildiğin, ama yanıtlarına ulaşamadığın sorular.
Haklıyım hislerimde,
Ve  haklısın düşüncelerinde.
Zaman ve mekan derinliğinde
Cevabını bulamadığım sorular…

susamış bir balık gibiyim;
suda yaşayan...
uçmayı özlemiş kanat gibiyim;
kelebek olduğunu unutan...

Yaban olduk öz yürekte
Yerim yurdum bir sürekte.
Bakan, giden bizden değil
Duyan etmiyor meyil.
Adımız sanımız bilinmez
Hakkın yazdığı silinmez.
En fazla üç gün anılır
Sonra gitmedi sanılır.
Derdimiz  etmez mola
Sabırla, çileyle çıktık yola.
Öz evlat babayı ekmiş
Dünyada dürüstlük tekmiş.
Acı ektik garipler tarlasına
Varamaz olduk  duygunun hasına...