Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

yüreğimde bir ağırlık...
yüreğimde bir boşluk...
hem ağırlık/hem boşluk...
ne ağırlık/ne boşluk...
"ağır bir boşluk..."

Bazen bir merhaba bile diyemezsin sevdiğine...
Onun yerine bir şiir yazarsın gecenin karanlığında
Küçük bir umut ışığı yakar diye sevdana...
Umutsuzca hissetmesini beklersin acını...
Beklersin...
Beklersin...
Bir merhabayla dindirsin diye...

Bazen bir merhaba bile diyemezsin sevdiğine...
Onun yerine bir şiir yazarsın gecenin karanlığında
Küçük bir umut ışığı yakar diye sevdana...
Umutsuzca hissetmesini beklersin acını...
Beklersin...
Beklersin...
Bir merhabayla dindirsin diye...

acı çekmeyen insanlar yazamazlar.

Sen doldurabilecekken o ağır boşluğu, üstelik o gücü kendinde bulabilmişken, bu kadar gözü karayken ve de derin uykulardan
 uyanmış, perdeleri güneşe aralamisken...
 Eskiyi hiçe sermiş, yarına bel baglamısken...
 Kıyıya vurmuş, yüzerken suya dönüşmemisken...
...
 Olmadı değil mi?.. Olacakken, neredeyse oldu derken.. Olur gibiyken..
...
 Hazırlan başa dönüyoruz...
 Hala sıcakken, çok da uzağa gidememisken,
 Güneş tepede değilken, yağmur yeni dinmisken,
 Arkasını dönüp iki ileri bir geri giderken,
 İkinizi"biz "yapamamisken,
 Adını adının yanına bir kez yazamamisken,
 Elin eline degmemisken,
 Sefasını da cefasını da bilmezken,
 Kokusuna alismamis,
 Birlikte gülmüş ama hiç aglamamisken...
 Yol yakınken...
 Boşluk aynı... Sessiz karanlık ıssızken..
Kendinle başbasa kalmışken..
...
Hazırlan başa dönüyoruz,
Çayı da koy kalkmışken....

 

Sen doldurabilecekken o ağır boşluğu, üstelik o gücü kendinde bulabilmişken, bu kadar gözü karayken ve de derin uykulardan
 uyanmış, perdeleri güneşe aralamisken...
 Eskiyi hiçe sermiş, yarına bel baglamısken...
 Kıyıya vurmuş, yüzerken suya dönüşmemisken...
...
 Olmadı değil mi?.. Olacakken, neredeyse oldu derken.. Olur gibiyken..
...
 Hazırlan başa dönüyoruz...
 Hala sıcakken, çok da uzağa gidememisken,
 Güneş tepede değilken, yağmur yeni dinmisken,
 Arkasını dönüp iki ileri bir geri giderken,
 İkinizi"biz "yapamamisken,
 Adını adının yanına bir kez yazamamisken,
 Elin eline degmemisken,
 Sefasını da cefasını da bilmezken,
 Kokusuna alismamis,
 Birlikte gülmüş ama hiç aglamamisken...
 Yol yakınken...
 Boşluk aynı... Sessiz karanlık ıssızken..
Kendinle başbasa kalmışken..
...
Hazırlan başa dönüyoruz,
Çayı da koy kalkmışken....

 

vazgeç çay koymaktan...

çay; "her şeye rağmen" hayat devam ediyor, demektir...
her şeyi "normalleştirir..."

kahve; "her şeye inat" hayat devam ediyor, demektir...
her şeyi "özelleştirir..."

"tüm başa dönüşlere mavi ışık yakmak için" kahve hazır...
haydi gel...

Dün gitti.
Elini kolunu sallayarak
Güneşi dağdan yuvarlayarak..
Gün bitti..
Sırtındaki yükü ata ata
Yorgunun  elini tuta tuta.
Dil itti;
Kendine sunulan  nimeti bilmeden
Eli suçlayarak.
Cürmü nedir bilmeden
Zahmetine girmeden..
Göz açıp kapayana kadar
Daha fehmine varmadan
Yarışın meyvesinde
Nasibin kıyısında
Bir varmış
Bir yokmuş olmadan
Gaflet uykusuna dalmadan
Gel ve bak
Zamana tutsak
Nabzındaki tik tak..

herkesin yorumları
onaylanırken ey can
benim haberlere yaptığım yorumlar
neden yayınlanmaz
düşünürüm düşünürüm
bir cevap bulamam
hakaret yok
küfür yok
yalan yok
neden ki?

bir şiir yaz, güneş doğsun...
bir şiir yaz, bahar olsun...
bir şiir yaz, şafak açsın...
bir şiir yaz, gece kaçsın...
bir şiir yaz, hasret bitsin...
bir şiir yaz " içim gitsin..."

Yarası olan
Yarım kalan insan
Çaresizliğin  derin ve dipsiz kör kuyusu gibidir

sessizliği dinliyorum
sarı sıcak, mavi bir sessizlik
düşler gibi
düşünmek gibi

sevgi kıtlığından çıkmış gibiydi...
yüreği gurulduyordu sevgisizlikten...
bundandı sevgi sofrasında
en büyük lokmayı
kapmaya çalışması...
arsızlığından değil,
sevgi açlığından...

seni dinliyorum gözlerim kapalı
mejesteleri ve ekselansları
iki damla gözyaşı ayışığı ve yakamoz
beydağ'da bir gün batımında beraber yürüyebilirdik biz bu yollarda...

Kaç göz yaşı görmüş gönlün benim kadar?
Bilemezsin/bilemem...

Saydın mı hasret günlerini benim kadar?
Bilemezsin/bilemem...

Düşlerini süsler miyim düşlerimdeki sen  kadar?
Bilemezsin/bilemem...

Uzatsam elimi tutmak ister misin benim kadar?
Bilemezsin/bilemem...

Adımı sonsuzluğa yazar mısın benim kadar?
Bilemezsin/bilemem...

Bilmesen de bilmesem de
Asla bitmez günlümdeki senler...

son kez
yaşlar süzülüyor kafiye/sizlik/lerden...
son kez
ıslanıyor dizelerin kirpik uçları...

Her gün geceye mahkum
Geceler güne.
Kimi satar onu,kimi alamaz.
        Varsa  biri-kim ;söz bitmez
        Anlamayan yarasını dikemez.
Tozdan kıslanır  yürekten  yanan
Anlamaz  görüntüye kanan..
Soran olmaz  saylar yetmez   
Burası dünya beş para etmez...