Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

İçimdeki acılar umutlara dönüşünceye kadar
Boyundan büyük büyük yükleri bı tek karıncalar mı taşıyor sandın?

Yüreğinize kaleminize sağlık öğretmenim.

Hisseden yüreğinize sağlık

Hissettiğin sen değilsen,
asıl o zaman yalnızsın..
Bir taş atarsın ya, uçurumun derinliğini bilmeye yarasın diye.
Kulağına değen ses, ne kadar uzak...o, sensin...
Demli bir çay yap kendine, katran gibi zehir misali, iç.

tercih edilmiş sevgiler gibi,
tercih edilmiş yalnızlıklar vardır...
-ki onun adı yalnızlık değil
tek başınalıktır...-
kendini kendinde bulmakla başlanır...
hiç kolay değildir...meşakkatlidir...
ya vazgeçmeyi gerektirir;
ömrünce sana dayatılmış olandan...
ya da kaçman gerektiğini anlarsın;
yozlaşmış/ yozlaştırılmış,
sahte yüzlerle/
yalan gülüşlerle bezenmiş,
sırf yalnız olmamak için
sığınak bellediğin kafesten...
sana ait olmayan nefesten...

hissettiğin " sen" isen
çok kalabalıksın!..
hissettiğin " sen" değilsen
kalabalıklar içinde yalnızsın!..

( şimdi o çayı
usulca bırak kenara üstad...
kahve iç...
şekersiz olsun...)

toprak "gölge etme" diyerek
fısıldarken gölgeme...
yaktığım gemilerin küllerinden
köprüler kurdum gökyüzüne...

Sessizdi dizelerim sıradan
Boynu bükük, kıgın.,yorgun.
Harfler yetmez , buradan
Soylu,dik ve engin..

Pazarda
Bir küçük pazar yeri
Aldı götürdü bizi
Yandı biber satarken
Ayşe ananın yorgun elleri
Küçük Ali'nin soğuktan
Akar gözleri,
Nihat amca bağır bağır
Satamadı birşeyi
Fatma Bacı hem söylenir
Ağrılar sırtında yüklenir kefeyi
Gelen yok giden yok
Ne bilen var
Ne de gören dostu, kimseyi
Zemheri zor geçer
Yine öyle mi
Gönüller de böyle
Bir pazar yeri.

Sessizdi dizelerim sıradan
Boynu bükük, kıgın.,yorgun.
Harfler yetmez , buradan
Soylu,dik ve engin..

çok güzel...az kelimelerle çok şey anlattınız...tebrikler...

Pazarda
Bir küçük pazar yeri
Aldı götürdü bizi
Yandı biber satarken
Ayşe ananın yorgun elleri
Küçük Ali'nin soğuktan
Akar gözleri,
Nihat amca bağır bağır
Satamadı birşeyi
Fatma Bacı hem söylenir
Ağrılar sırtında yüklenir kefeyi
Gelen yok giden yok
Ne bilen var
Ne de gören dostu, kimseyi
Zemheri zor geçer
Yine öyle mi
Gönüller de böyle
Bir pazar yeri.

gözün gördüğüne binmiş imgeler,dörtnala koşuşturuyor sözcükler...tebrikler...

toprak "gölge etme" diyerek
fısıldarken gölgeme...
yaktığım gemilerin küllerinden
köprüler kurdum gökyüzüne...

küllerini savurta savurta yükselmekte ayaklar;sanki, yer çekimine bir tek küllerle karşı konulmakta...

Dilimden düşürmediklerim
Tane tane gözümden
Tel tel yüreğimden düşüyor

dil bazen dönmez; asaletindendir. Bazen yüreğinin büyüklüğünde;kendini bilmekten.

Gece hızlı çöker
Güneş çabuk solar bu şehirde.
Hüzün kaplar kaldırımları.
Sokaklar,
Yalnızlığa ortak
Kimsesizliğe…
İpekten siyah bir örtü gibi
İner gece,
Şehir yorgun,
Şehir umutsuz.
Elleri ceplerinde,
Başı önlerinde insancıklar,
Yerde bulacakmış gibi kaybettiğini,
Öyle çaresiz
Öyle yoktular.
Varlıkla yok arasında
Sanki kayıptılar.

sokaklar kimsesiz köpeklere benzer, yalnızlık insana...
tebrikler, yüreğinize sağlık...

Dilimden düşen ağrılarım var,
sonsuz düşleri arzulayan kelimeler gibi..
Yüreğimden sızan nehirler var,
Kaçkın tanrılardan korkan...

Kelimeler cancağızım
hükmen mağlup
ki adın şiirler ortasında
yapayalnız
özlem düellosunda.."

yürekli kelimeler, meydan okur kendi yalnızlığına...birde özlemdir, aşkı yücelten...
şiirlerinizi sürekli takdirle okuyorum, giderek daha da ustalaşmakta kaleminiz...

Şiirlerim düşlerime uzanmıyor anne
Ve baş ağrılarım artarak devam ediyor
Kitapların derinliğinde kaybolurken
Kaybolmuşluğun verdiği körlükte yol alıyorum

 
Bu böyledir
yüz yüze gelmeyi göze alamadan yorulanlar ölmekte evvela..
 ve sen hangi şiirdeysen özlemi kutsuyorsun
denize kıyısız şehirlerin gölgesinden..'