Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Hadi kalk ,uyan uykundan
Arala gozlerini gun ışığına vurulsun
Gozlerin
Eski hüzünlerini düşlerinin ardında bırak,

Hadi kalk ruzgar kadar ozgur bir ruhla
Kat kalabalıklara kendinden ote ne varsa,
Mevsimsiz açan herhangi bir çiçeği sula.
Hadi kalk,

Üzüldüğünde yaz en çoşkulu şiirini
Sevindiğinde kopart içindeki tum acıları
Kaleminden akıt satırlara,
Kan gibi,
Su gibi,
Öpmek gibi,
Hadi kalk
Ömür tükeniyor yalnızlığın kolarında,
Hadi kalk
dağıt sakladığın gülüşlerini
Odandaki solgun resmi  selamla,
O da sana gülecektir ,

Hadi kalk şimdi gitmek zamanı değil
Ne olur kalk,
Gizemi saklı bir aşkı
Avutacaksın kollarında
Hadi kalk
Tanımsız sevdamız
Çiçeğe dururken.
Hadi kalk uzat ellerini
arada sadece koca bir sevgi.

Sen binbir meşakkatle dünyaya gelirsin,getirilirsin..Rüzgarıydı,yağmuruydu,derdi tasası …Şu bir de kısa olan yaşam tantanası…Yorulursun bir avuca konarsın …Ellerini tutmak istediğin bir avuca!
Alır seni okşar; sever ilkin…Yavaş yavaş tenine dokunur ..Yavaş yavaş canına okur
Sonra ne istediğini bilmediğini anlarsın…Sıkar seni ..İyice sıkar bu avuç
Sen acı çekersin …İnlesen de ağlasanda umrunda olmaz avucun.
Sıkar seni oyun telaşı ile….Öldürdüğünü farketmez bile .
Onun için bitmemiştir daha oyun ,Kanatlarına ip takıp duvarına asar
Kendince  yaşatır oyuncağını …Sonra oyununa dalsa ne  zaman
Bir vakit gelir koparır kanadını …Velhasıl işkenceye  devam
Vakitlerden hüzün akşamıdır,Ve görmez katliamını
Oyun der ,Aşk der ,
Kader ,kısmet der
Der; der de
Terazi başka ölçer mahşer yerinde
Olur mu diye baktığına
O ölürmü diye bakıp
Koyar noktasını..

NEYLESİN

Kader gurbet yazmışsa eğer
Gönül neylesin, yol neylesin...
Sözümüz geçmiyor feleğe
Ağız neylesin, dil neylesin..
...
Hasret imiş alın yazımız
Kışa döndü gayri yazımız
Artık çalmaz oldu sazımız
Mızrap neylesin, tel neylesin...
...
Baharda aşıklar göz göze
Oturur yan yana diz dize
Hasret düşmüşse payımıza
Bülbül neylesin, gül neylesin...
...
Baharım soldu güze döndü
Balım şekerim, tuza döndü
Ciğerim yandı köze döndü
Ateş neylesin, kül neylesin...
...
Alnımıza hasret yazılmış
Aramıza dağlar dizilmiş
Kaderimiz böyle çizilmiş
Beşer neylesin, kul neylesin...

SENİ ANLATIYORUM

Aklımdan çıkmıyorsun bir an bile
Dillere hep seni anlatıyorum.
Bir türkü söyledim gözlerin için
Tellere hep seni anlatıyorum.

Ben ki sabah akşam köşe başında
Seni beklerim kaldırım taşında
Kimi yedi kimi yetmiş yaşında
Ellere hep seni anlatıyorum.

Penceremden gün ışığı dolar ya
O gözlerin beni benden alır ya
Senin gibi kokar diye olur ya
Güllere hep seni anlatıyorum.

Hasret ekip, gözyaşıdır biçtiğin
Yüz yara oldu gönlümde açtığın
Ceylan gibi seke seke geçtiğin
Yollara hep seni anlatıyorum.

Bir nazlı çiçeksin kırlarda açan
Bir ürkek ceylansın dağlarda kaçan
Şu garip ömrümde beyhude geçen
Yıllara hep seni anlatıyorum...

BİR TÜRLÜ

Şu gönlüm aşk şarabına
Kanmadı gitti bir türlü
Bir yar da benim adımı
Anmadı gitti bir türlü
...
Doğduğum zamandan beri
Bilmedim hiç yoğu varı
Kalbim sanki yangın yeri
Sönmedi gitti bir türlü
...
Can versen güzel yoluna
Girer bir yiğit koluna
Gönül kuşu gül dalına
Konmadı gitti bir türlü
...
Böyle imiş alın yazım
Kışa döndü güzüm yazım
Ömür boyu yürek sızım
Dinmedi gitti bir türlü

 

NASİHAT
Dünya malı burda kalır
Malına mal katan katsın
Yapan elbet bir gün bulur
Cefa zulüm eden etsin

Öksüz  görsen sineye sar
Garibin  sende hakkı var
Yetimlerin ahı çıkar
Yetim malı yutan yutsun

Dostlara selam eyledik
Hak söyleyip hak dinledik
Çok dinleyip az söyledik
Sözümüzü tutan tutsun

Fani hayat gelir geçer
Ruh bedene konar göçer
Mezarımda güller açar
Arkamızdan atan atsın

GURBET MANZARALARI

nazlı yardan ayrı düşmüşüm
alnımızda hasret çizili
isterim varayım yarime
aramızda dağlar dizili...
....
yarin hayali perde perde
ömür tükenir yaban elde
sıla hasreti tüter serde
kaderimde gurbet yazılı..
...
feleğe geçmedi sözümüz
bir kere gülmedi yüzümüz
duvarda asılı sazımız
tellerinde sevda düzülü...
...
günler geçiyor üçer beşer
aklım felek işine şaşar
tenim bir gün toprağa düşer
yolumuzda mezar kazılı..

çoğul eklerim kaçtı
her şeyim teke düştü
bir çocuk gördüm, açtı
alnıma leke düştü.

MAAŞ GÜNÜ HİKÂYEMİZ.

15 Haziran 2008
Maaş günü.
Malum,
Telaş günü!

Hava sıcak.
Sırada
Havadan sudan konuşuyoruz:
—Daha da ısınacak…
Kısacak bir cümle:
—Birazdan bizim cepte ısınacak(!)
Alıştığımız sesler:
—Niye yavaş gidiyoruz acaba?
—Para koyuyorlar para!
—Valla! Bakkala, manava, kasaba…
Telaştan öğretmenim terlemiş galiba:
—Hasan Bey!
—Efendiim…
—Hüseyin’i de ara!
—Ne deyim?
Arkadan bir ses:
—Geldiiim!

—Geldim!
Şarkı sözleri gibi:
—Biz her bahar âşık oluruz!
Manzara aynı
Sözler aynı:
—Biz her maaşta burada oluruz!
Sevdiğimiz,
Özlediğimiz bir sevgili gibi,
Burada oluruz!

—Ne haber hocam?
—Valla ne olsun!
Ne olsun
Aah o ne olsunlar?
Onun için de
Neler var neleer?
Kahır,
Çile,
Dert,
Düşünce…
İnsan maaşa sevinemiyor ki
Her şeyi düşününce…

Gençler konuşuyor:
—Halı sahaya gidelim mi maaşı çekince?
—Haber veririm temizlik bitince…
—Ya benim biraz işim var!
-Tamam!
Yani demek istiyor ki:
—Para istemişti babam.
Elbise,
Gömlek,
Ayakkabı,
Onlar genç adam;
Sevdiği olacak,
Sevdalısı olacak,
Takacak
Takıştıracak.
Kalkacak,
Koşacak.
Dedim ya onlar genç adam…
Laf aramızda,
Gençliğimi hatırlıyorum
Onlara baktığım zaman.

—Dershaneyi ödedin mi?
—?
—Çocukta umut var mı?
—İnşallah hocam bekliyoruz(!)
Olmaz ise
Gelecek yıl:
-Dershaneden bekleniyoruz?!

İşte biz buyuz.
İçimizi döküyoruz.
Farklı olmaya çalışsakta
Kendimiz biliyoruz.
—Kira ne oldu hocam?
—Valla, ev sahibi gelince soracam!
…
…
-Yeni zamlar belli olmuş?!
—Belli değil
Ağabeyimiz konuşuyor:
—Elli lira… Niye belli değil!
Elli lira,
Paraya bak be!
Harca gitsin!
Üst üste koy biriktir gitsin!
Taksitler,
Faturalar,
Daha neleer neler?
O parayı nereye versin?

—Haydi, arkadaşlar biraz hızlanın!
Diyorum ki içimden
—Birazda güzel şeyler anlatın?

Yoldan geçenlere bakıyorum:
Sarı kara renkler.
Hepsinde aynı lekeler,
Kendimi yakıyorum.
Onlar ne yapıyor?
Sadece yaşıyor…

—Haydi, arkadaşlar biraz acele edin…
—Tamam hocam.
—Hayırlı olsun
—Size de hocam güle güle yiyin!

Sıra bana geldi!
Şifre,
Mevduat,
Kredi kartı!
Kısaca öğretmenim:
—Bize kendimizi anlattı!


Saygı ve muhabbetle...
S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
17HAZİRAN2008
YOZGAT

 Bir kere eğmişsen çaktığın çiviyi;Düzetmek için ya tahtaya zarar verirsin ya kendine..Bir kere yanlış yapmaya gör hayatta ;bir ömrü getiremeyeceksin geri..Belki hayra yoracaksın..Eğilmek ,bükülmek büyüklüktendir diyerek lakin ;gönlün sükut etmeyecek sukut etmeyecek bu koca deli..Sonra küflenecek gereksiz kalacak yarası ...Çıkarsann kan kaybından kalsa zaman kaybından öldürecek seni...Bir daha denemeyeceksin bile tutmayı keseri ..Gönül tahta eskiyecek sevda çivisi düzelmeyecek belki ..Gereksiz bir sen kalacak orta da.. Yaşamak dünün beteri.Zaman susturacak seni..Vakit çene bağlama yeri..İşte o zaman yeltensen de konuşmaya duymayacak ne seni ne senden geleni..

Ne  anlatıyor diyorlar bana bu müsvedde..
Herkes bir mana ekler kendisinden
kendinden bir parça katar şiirine ,resmine.
Kimi basit iki çivi görür,
kimi gölgesini;
kimi terkedilişini ,kimi sevdasına sırt veriişini;
kimi boş gözlerle bakar, kiimi hoş sohbete dalar,
kimi.....
Ben konuşamayan,bakamayan gözlerinin içine ,
tutamayan ellerini
eğilmiş,bükülmüş,kesilmiş,yorulmuş iki çiviniin gölgesiyle birleştiğini gördüm..
Aynı acıdan muzdarip ...
İkiside küsmüş hayata başları eğik..
Belki bu Dünyanın çivisi çıkmış izlemini ;
belki aldanışa bir çivide sen çak sessizliği...
Ben yaptığın bir yanlışın,çaktığın bir eğriliği
belkide benim tabutumu çakacak olann 2 eğik çivi gördüm.
Kuşları gördüm şu ölü kuşları bile diyesim var içimden..
Yağmurlar gördüm diyesim var acısı yerin dibine kadar geçmeyesi yağmurlar...
Velhasıl ey insan !!
Ya bir çivi al çak eline
Ya da çıkasıca bir çiviinin Dünyasında olma bilmece

Bu şiirin başlığı nedir Hocam?

Bu şiirin başlığı nedir Hocam?

Çivi çıkar da yeri kalır...

..................
Bazen hoşuna
Bazen zoruna gideni
Ama hep payına düşürdüğünü anlatır mısralar
Hayat gibi…..
..............

KÜHEYLAN

İster
On beşinde,
İster
Kırk beşinde.
Boş bir sandal gibi
Hayatın peşinde.
Hepimiz:
Gördük
Yaşadık
Anladık.
Güzel olan her şeyi
Hayatın kendisi sandık.
İçimiz kıpır kıpır,
Umulmadık bir yerde
Birine gönlünü kaptır.
Ne ana var serde
Ne de bir baba.
Söylemesi ayıptır:
—Âşık mı oldum acaba!
Suratın kırmızı,
Elinle gösterirsin kızı.
Tam şuracığında sızı:
—Oğlum sana ne oldu?
—Ne bileyim bir şeyler oldu!
Cebin doluysa
Hoşlanırsın.
Fakir fukaraysan
Islanırsın!
Aklından silinir eş dost
Azar üstünde ana baba:
—Oğlum ne olur yapma!
—Sonra ne der eş dost akraba!
Yere batsın eş dost
Yere batsın akraba:
—Sen âşık olmadın mı baba?
…
Her gün evin önüne gelir
Ciyak renkli o araba.
İçinde malum arkadaşlar:
—Meraba!
Jöleli saçlar
Bir acayip tıraşlar.
Kolyeler
Dövmeler.
Ana avrat sövmeler.
—Oğlum, oğlum sana ne oldu?
Kapıları pencereleri dövmeler
Sonra
Çaresiz eve dönmeler…
…
Gece
Saat iki.
O uyumamıştır belki.
—Ya bir gören olursa!
—Olursa olsun bela nedir ki!
Zaten kafan duman
Caddeler boş sokaklar boş
Bağırırsın durmadan.
—Erkeksen çık ulan!
…
Rezilliğin daniskası:
—Uyan!
—Bizi ne hale koydun utan utan!
—Sende kimsin lan?
—Küheylanım ulan Küheylan!
Ağlamalar
Bağırmalar
Deli sevdalar:
—Seviyorum lan!

Böyle miydi asıl olan?

Belki
Zaman zuhur olur.
Beklersin
Belki sular durulur.
Oturulur
Konuşulur.
Belki bir orta yol bulunur.
Çaresiz garip ve suskun kalırsın
Dersin:
Yaşananlar nasıl unutulur!

Ta ki
Bir uzak mahalleden,
İnsanın
İçini yakan bir ses duyulur!
—Evleniyormuş!
Nasıl durulur?
Akraba eş dost:
—Yapma oğlum!
Önüne
Taş duvardan kaleler kurulur
Bilinmez ki
Giden artık son yolcudur.

Hayat yorulur
Ömür yorulur,
Sevda yorulur!
Uzak mahallede silah sesleri
Sonrası mahpus sonrası mezar yeri!

İNŞALLAH BU ÖLÜMLER SON OLUR!

S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
01 HAZİRAN 2008
SARIKAYA
TÜM HAKLARI SAKLIDIR