Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

BAŞIMIN BELASI...

İftar
Teravih derken:
—Bütün ışıklar söndü.
Madalya
Şilt
İftihar
Her şey benim:
—Gece sahura döndü…

Ne mi yapıyorum?
Düşünüyorum…
Kafamda binlerce yorum!
Birde sen…
Acaba ne desem?
Başımın tatlı belası:
—Yoruluyorum

Bilet-milet derken
Yarın gidiyorum…
Evi açık bırakmasam bari
Memlekete giderken!
Sonra
Dolabın fişi
Musluğun vanası
Valizim
Tüpün patlaması…
Anla işte deli saçması…
Birde sen:
—Başımın belası!

Ne mi yapıyorum?
Düşünüyorum…
Kendimi üşütüyorum
Ayaklarımda çift çorap üşüyorum.
Bayramdan sonra
Odun
Kömür…
Maaşın yarısını düşünüyorum?!

Sonra yarın,
Dükkân mükkan gezmeler.
Vitrine bakıp
Vakitsiz süzmeler…
Anneme hırka
Babama gömlek:
—Bayramda onları öyle görmek…
Kokusunu duymak
Ellerini öpmek…
Sonra geri dönmek!!
Daha yola çıkmadan
Dönmeyi düşünmek
Şimdiden üşenmek…
Ne mi yapıyorum:
—Düşünürken üşüyorum
Ne de zormuş anlatması
Farz et ki deli saçması…
Birde sen
Başımın belası:
—Seni düşünüyorum…

Ne mi düşünüyorum?
—Olmadan olacağı!
Yeğenim beğenecek mi acaba
Alacağım oyuncağı…
Sonra sınıfım
Aklıma geliyor:
-Bıcırların okuyup okumayacağı…

Davul çalıyor beynimde
Sahur vakti yaklaşırken…
Ne mi yapıyorum:
—Üşüyorum…
Çay
Sigara derken
Diyorum ki:
-Daha vakit erken…
Şimdi de mutfağı düşünüyorum.
Acaba ne pişirsem
Ne yesem?
Aklım da binlerce yorum:
Düşünüyorum!
Üşüyorum!
Bir de sen
Başımın belası.
Ne mi yapıyorum:
—Olmadığın yerde seni düşünüyorum…

(Ramazan Bayramının özelliğine binaen, yeniden)
TMurat Hocamdan yeni üye arkadaşlarımıza kadar herkese:
—İyi bayramlar!

S.ORAK-CİH66
“ADAMIN BİRİ”
29 EYLÜL 2008
 Y O Z G A T 
BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR

YALNIZ DÜŞÜNCELER

Sevda sözcüklerinin son kullanma tarihi çoktan geçti,
Bedenime hükmünü yitirmiş fermanlar kazıyorum,
Kundaklanmış ömrüm hayat oyununda acıklı bir rol biçti,
Hayat hikayemi 0 Rh (+) mürekkeple yazıyorum...


Ömer Demir

Anahtarın Sol Olduğu Yerdeyim

Senden sonra bulamadım kendimi
Aklım durdu çözemiyor ben kimim
Alev alev yaktın gönül bendimi
Ciğerlerin kül olduğu yerdeyim

Seninle kapıldım aşkın seline
Düşürdüm namımı elin diline
Bir mecnun misali Leyla teline
Yiğitlerin kul olduğu yerdeyim

Senden gayrı gamım tasam yok gülüm
Dilerim ki sensiz gelmesin ölüm
Kurup biriktirmişim bölüm bölüm
Hayallerin göl olduğu yerdeyim

Mektuplarım adresini bulmuyor
Çok aradım telefonun çalmıyor
Tuhaf ama başka çözüm kalmıyor
Umutların fal olduğu yerdeyim

Sidide kasette ne varsa çaldım
Kalp ağrım nüksetti boşaldım doldum
Hazin bestelerde kilitli kaldım
Anahtarın sol olduğu yerdeyim

Hasretinle gece gündüz dövündüm
Bende kalan tek resminle avundum
Yaratan dururken sana sığındım
Cehaletin bol olduğu yerdeyim

Tarkan ÖNER
05.09.2012
BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR.

Seninle
Nerede tanısalım biz?
Kıpkırmızı bir gelincik tarlasına ne dersin
Ortasında durursun kırmızı elbisenle
Gelincikler boynunu büker güzelliğine
Elim ayağıma dolaşsın
Utanıp kızarayım ve bende bükeyim boynumu
Konuşamayayım…

Pembe güllerle dolu bir bahçede hayal edeyim
Belki orada toplarım cesaretimi
Ama sen konuşmamalısın
Pembe dudakların kıpırdamasın
Biliyorum
Güller dayanamayacak
Goncaya dönecek hepsi…

Yemyeşil bir orman da olabilir
Her yaprağı gözlerini kıskanan
Bakamadan konuşayım
Rüzgar kırsın tüm dalları
Ve uçursun yaprakları
Ama yine yemyeşil kalan
O ormanda tanışalım…

Zonguldak’ta ki bir kömür madeninde deneyelim
Saçlarını açık bırakmalısın ama
Tek teliyle hayata tutunayım
Ve onların esintisi
Tüm madenleri tutuşturmalı
O zaman çözülmeli işte benim dilim…

Yeni kar yağmış bir çölde buluşalım
Tek iz birbirine karışan ayaklarımızdan olmalı
Ceketimi omzuna üşüdüğün için vermemeliyim
Tenini kıskanmasın kar
Ve
Biz biraz daha yürüyelim.
Belki o zaman söyleyebilirim…

Suçum yok benim
Sen çok güzelsin
Her yer
Her söz anlamsız karşında
Belki birgün bulurum
Hiç söylenmemiş sevgi sözleri
Bekler misin…

Günler geçiyor acele,
Hayat içinde mücadele,
Dönüp bakınca geçmişe,
Ele geçen bir gülümseme.

İyilik yaparsan karın,
Gurur duyarsın yarın,
Kalp kırdıysan efkarın,
Vicdan içinde muhasebe,

İki gün ömür değmez,
Kalp kırmaya gelmez,
Sadaka ver ölmez,
Ölüm anında sermaye.

Bu sabah umutla uyandım,
Rüyamda güldün ya bana.
Elimi tuttum ya bankta,
Saçların değdi ya yanağıma,
Paylaştıkya sıcak simiti tam ortadan.
Sonra da benim payıma düşeni
Bir kez daha ortadan,
Sen yedin ben doydum,
Ben uyandım sen yoktun....

Boşa suçlamışım şehirleri
mesafelere boşa kızmışım ben
Mevsimlere küsüşüm boşaymış
Öyle sen kokmuyor diye yolduğum çiçek
Affet .
Kabul etti şu ellerim suçu
Gözlerim
Ayaklarım......
Bir uçurtmaya gönül verilir mi hiç?
Uçurumlar arşınlayan uçurtmaya
Ne kadar sıkı tutarsan tut
Saatlerce bak istersen
Koş günlerce ayaklarım yanına
Sen uzakların kızına sevdalı
Uzaklar rüzgara bağlı
Elimle çekmek geliyor ipini içimden
Ah şu kuşlar olmasa
Ölüm duvara dayalı
Şu hüzün; gözlerin ,yüzünden

Çook beğendim tefoo hocam.
özellikle son mısra...
Yüreğine sağlık.

Eylül ağlıyordu
Geçmişinde bir aydınlık bahar
Umutlarında taze yarınlar
Şimdi dalından düşen yaprak
Bahanesi sonbahar..
Eylül ağlıyordu
Kanadı kırılmış dalın
Mecalsiz yaprağı
Sararıp solan umut
Şimdi aşkı olmuş toprağın..
Ki toprak beklemez
Bilir ki gelecek
Ağlasa da Eylül
Yaprağı terk edecek..

Eylül ağlıyordu
Gözyaşları dahi viran
Bir köhne çınar yaprağı
Bir sokak lambası
Sararmış
Kararmış
Atıversen küsmez
Satıversen gücenmez..

Bakışlarında sevdanın
Kim gördüyse Eylül’ü
Kim şahit olduysa
Hüznüne yaprağın
Kim artık beklemiyorsa
Eylül’e ağlıyordu…

Çizeceksen sınırlarını
Gülüşünle çiz
Öyle geçselerde bir adım senden
Sen vazgeçme tebessümün renginden
Durma mesela
Sen de geç ki
Kara kuru kibrinden
Rabbin avuçlarına akıtsın
Hayır terazisinden
Sadakalar dağıt çoluğa çocuğa
Güler yüzünden bir tutam akıt yağmura
Ne vakit selam verirsen yalnız kuşlara
Eylül biter
Ağaç gülümserken Veda eder yaprağa
Yağmuru bekler toprak kokmak için
Ve hüzün sonbaharı bekler akmak için
Ardı sıra kış nöbette
Ekim başlar
Yalnızlık ekimi başlar
Saatler geri alınır
Doğumda ağlamadın mı söyle
İşte vakitte gelip çatar
Gözyaşım tebessüme karışır
Dönence zamanın döndüğü yerde başlar
 

Çizemedik duyguların sınırını,
Hayallerimiz bile ipotek oldu.
Göremedik beni benden içeri,
Yüreğimiz dünyalık, doldu.

Aşkı elinde ödeme senedi,
Yorulmuş beyin herşeyi denedi,
Güveni sözü ile vermedi,
Yarınlarımız dünle doldu.

Ağladı akıl,feryadı tutsak,
Azıcık insanlıktan çıksak.
Böyle ömürle hemen bıksak,
Gerçekle düş kardeş olurdu.

Vücut köle, değersize düşerse,
Saçlar ak,ayaklar yorgun,
Bir günaha bir gün ahhh çeksek,
Ömrümüz aynasını bulurdu.