Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Aşk tenimize yakışmadı;
ve
biz
ellerimizden sızan düşler kadar yalnız geleceğe,
kızıl uykularda serpilen eylül sarısına,
tutulduk,

Menekşe sızılarında,
yeniden dirilmek üzere.

Sıratın incesinde suskun bir sevda
İsrafilin dudaklarında nefes
Sur’a üflenenmiş ölümü
Tutam tutam alıp ekiyorum
Saksıma
Filizlensin diye direnç çiçekleri.
ABDİL IŞIK

Son Adımımda

Sesler üstüme geliyor, durdurulmaksızın,
Sanki bir sırrı ifşa ile ansızın orada;
Çıkıverecek ummadık hayat kavşağında,
Yıkılacağım bu vurgunla son adımımda…...

                                          Hikmet Baş
 

kapanmadı kapanmayacak yaralar,
bitmez umdum,çabuk bitti çareler,
yeniden doğacağıma eminim
çalışaydı şu il içi sıralar

hayalinde olmasa görmüyor zannedeceğim kendimi,
ama gördüğüm bir gerçek varki,
sen yoksun! kaf dağı misali...

KÜÇÜK YAVRUMA
   
   /bir damla sevgiden
   içimdeki nur tanesi/

Her şeyin tamam şimdiden,
Bornoz, zıbın, türlü türlü emzik.
Her şeyin tamam bebeğim,
Bir tek ağlaman eksik.


Birlikte büyüyoruz  -ne güzel!-
Ben annen, sen yavrum.
Sabahki tekmen; Günaydın!
Akşamkinde uyuyorum.


Öyle güzelleştim ki
Yüzümde sabrın pembesi,
Gözlerim nurunla parlak.
İlk günden bekliyorum seni,
Takvim takvim bakarak.


Tulumlar aldım yavrum.
Renk renk; sarı, mavi, mor.
Artık senin için yemem, içmem.
Çabuk yoruluyorum hala,
Hala midem bulanıyor.


Minik ellerin var, biliyorum.
Yumuk gözlerin…
Sen, içimdeki mucize kıpırtı,
Sensin o sabırsız yavrum.
Biliyorum.


Hep sen oluyorum yavrum.
Ağlıyorum acıktığımda,
Düşüyorum. Emekliyorum.
Oyuncaklar aldım bin türlü.
Hazırladım bezini, beşiğini.
Seni bekliyorum.

--gEcEyE gÖzYaŞı DöKtÜm / GöKyÜzÜ yILdlzLa DoLdU
                                                            .............................

EĞİTİM ne güzel iştir.Yapıldığı yer ne güzeldir,ne muhteşem HANEdir.
çöp atsan GÜL olur.
 EĞİTİMCİye çatan bile latif bir karşılık bulur.
Belki bir gün onunla en güzel kardeş olur.
(Peygamber efendimiz gül kokuludur.Okuma yazma bilmeden önce eğitimciliğe başlamıştır.)

  EĞİTİM ne güzel iştir.
  Yapıldığı yer ne güzeldir,ne muhteşem HANEdir.
  Çöp atsan gül olur.Eğitimciye çatan bile latif bir karşılık bulur.
  Belki bir gün onunla en güzel kardeş olur.
(eğitimhane de dosyalar giderek daha düzgün bir hal alır.Tartışanlar barışır,barıştırılır.Tartışmalar latif bir karşılık bulur.Dosyalar özgün,orijinal bir hal alırlar.Her geçen gün dökümanların kalitesi artmaktadır.Gerçek
bir eğitimci çok zorunlu olmadıkça tartışmaya girmez:’Akıllı insanlar tartışmaz,paylaşırlar,uzlaşırlar.

EĞİTİM ne güzel iştir.Yapıldığı yer ne güzeldir,ne muhteşem HANEdir.ÇÖP    atsan gül olur.Eğitimciye ÇATAN bile latif bir karşılık bulur.Belki bir gün onunla en güzel KARDEŞ OLUR.
(Bu siteye sırf çöpçatanlık için gelenler bile düzelir.Zamanla birçok kardeş edinirler.Hayata bakışları değişir.)

 
EĞİTİM ne güzel iştir.Yapıldığı yer ne güzeldir,ne muhteşem HANEdir.
ÇÖP atsan gül olur.
EĞİTİMCİye çatan bile latif bir karşılık bulur.
Belki bir gün onunla en güzel kardeş olur.
(Maalesef eğitimcilerin değeri giderek çöp seviyesine çekilmektedir.Bunda diğer meslek grupları kadar medya ve diğer kuruluşların da rolü vardır.)

EĞİTİM ne güzel iştir.Yapıldığı yer ne güzeldir,ne muhteşem HANEdir.
                            çöp atsan GÜL olur.
           Eğitimciye çatan bile LATİF bir karşılık bulur.
Belki bir gün onunla en güzel KARDEŞ olur.

(Sayın cumhurbaşkanımız Abdullah Gül tartışırken bile latif bir dil kullanır.Görüşlerine katılalalım katılmayalım Gül ve Abdüllatif Şener bu üslubu kullandılar.Onlar daha önce kardeş gibiydiler.Belki halen öyledirler.
Gül rengi forsu temsil ettiği için altında çatan sözcüğü değil latif sözcüğü var.)



EĞİTİM ne güzel iştir.Yapıldığı yer ne güzeldir,ne muhteşem HANEdir.
  çöp atsan GÜL olur.
Eğitimciye ÇATAN bile latif bir karşılık bulur.
Belki bir gün onunla en güzel kardeş olur.
 (Bayrağımız ay-yıldızlı renklerdedir.Beyaz ve kırmızı güllerle ifade edilmiş.
Çatan da İstiklal Marşı’ndaki ‘Çatma’ sözcüğüne benzetilmiştir.
‘Çatan’ sözcüğüne kadarki kısım 16 kelimedir.Cuhmurbaşkanlığı forsundaki 16 Türk devleti…
 Bayrağımıza benzetilen ‘Gül’ kelimesi cümle içinde haritaya göre doğudadır.Türkler de doğudan Orta Asya’dan gelmiştir.
 Avrupa,Asya’yla karşılaştırıldığında çöp gibi incedir.
Gül,doğudadır.Çöp ise batıdadır.Cümleyi haritaya göre düşünürsek yerleri de öyledir.Türklerin göçü de (gül-bayrağımız-Asya,batı-Asya’ya göre iküçük olan kıtaya doğru olmuştur.

Haneye besmele ile girilir.Eğitime de besmele,(hamd ve salat ile)başlanması gerekir:eğitimhane nin eğitim ve hanesi...


  Atatürk de bir eğitimcidir ve başöğretmendir.İlk cumhurbaşkanıdır.Eğitimciye kelmesine kadar 16 kelime yine cumhurbaşkanlığı forsundaki 16 yıldızı temsil eder.Atatürk,Osmanlıdan eğitimini almıştır.Bu sistemi değiştirmiştir(çatan).Ayrıca Atatürk zamanında hiç iki siyasi grubun ya da mezhep çatışmalarının olduğu görülmemiştir.Cumhuriyete karşı isyan olsa da halk barış içinde yaşamıştır.

Kardelen!

Belki beyazlar içindedir, ayazlara keser; eğik başı.
Çaresizliğe meydan okur, ilanı aşk eder ve söyler:
Yalnızlığıma aşığım, kardelendir benim adım.

Azimli ve kararlıdır, üstelikte beyazdır, soğuklarda vardır.
Yalnız olanlara bir ibrettir, candan yardır.
Bir boynu bükük, bir baharı göremez.
O, güneşe asla tebessüm edemez.

Çiçekler gibi özgür değildir, ellerde sevgiliye verilen gül değildir.
Caresizliğin kitabı onda, umutludur ama başı hep eğiktir.

Zikreden bir dili, beyaz sular içinde beyazdır teni.
Kah zaman; figanla açar yaprağını, buhranın süsü.
Anlatılmaz belki ama; yorganı, karların örtüsü.
Çekip koparan bile olmaz; ayrıdır, yalnızdır ölüsü.

Bak! O, çiçekler sülalesine mensuptur.
Çiçekler yalnız olmaz, o ise yalnızlığa mahkumdur..

Yalnızlığın, başını eğdiği zaman...............

Yüreğimden Çalıntıdır!

Gece yürekli çocuktur
Umuda baş verir gonca gonca,
Söğüt söğüttür yamaçlarında yeşili
Aydınlığın kökleridir
Hüznün can yoldaşı,
ışık seline
Tutulmuş üşüyen zemheridir,

Sevda türküleri doğurur ,
Memeleri oluk oluk süt
Besler en kor düş söylemlerini
Büyür büyür de sığdıramaz
Burukluğu uç veren dudaklarına.

Tek dayanağımdın.

Hep yokluğunu yazıyor kelimeler,
Ahirlik kokusu uzanmış kollarıma.
Varlığına merdiven dayar cümleler,
Yokluğun döşeli uzayan yollarıma..

Kafiyeler uzak kalsın, şiirlerin içi boş.
Gönül gözü sana yorgun, sensizlikse nahoş.
Figanlar üşüşsün garip tenime, üşüyeyim.
Sensizlik han'ında yokluklara düşeyim.

Ve saat, dakikalar; asırlarla boy ölçer.
Çarpan titrek kalplere miss saçarsın.
Bitmeyen, tükenmeyen hasretin tenlerde tüter.
Bir zarif çiçeğin nabzında atarsın.

Yalnızlığım SENSİZLİĞE boyansın..............

İsmailce [ Yüreğimden Çalıntıdır] ✔

Aklıma düştükçe sevinip
Gözümü açtığımda hüznümdün.
Her şiirin kafiyesi
Her şarkının nakaratı sensin.
Her çorbanın tuzu
Her çayın şekerisin.
Her kışın yazısın sen,
Her baharın kardeleni.
Her işçinin emeğisin,
Her öğrencinin a,b,c si
Her yolun sonusun sen,
Her denizin karası,
Her çölün vahası sensin,
Her siyahın beyazı.
Her yudum rakının buzusun,
Her sigaranın ateşi.
Her çiçeğin özüsün sen,
Her arının meyvası.
Her gecenin sabahısın,
Her hastanın devası.
Her şey sensin de,
Br benim hiçbirşeyim olmayı seçtin...