Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

En çok Çayırbaşı’na yakışıyor hazan
Yaprakların feryadında ölümü hatırlıyor insan..

Mevsimin ilk yağmuru,
Camlarımı dövüyor.
Sıcak fincan,soğuk oda,
Elim yanıp,içim üşüyor.
Dipteki odada sarı sandalyedeyim.
Camları en güzel buranın buğulanıyor.
Başlayacağım da fincan bitsin,
Adını,içimi,seni yazmaya.
Kısa sürecek galiba bu yağmur,
Bizim hikayemiz gibi,
Yetecektir toprağa belki,
Benim sana yetmediğim gibi.
Herkese neşe veriyor,
Ben de çok severdim unutmadıysan.
Islanan saçların akan makyajın,
Bana sarılman geliyor aklıma.
Durakta yakalanırdık en çok.,
Geç gelen otobüse kızıp daha güzel olurdun.
Sonra şemsiyeyi doğru tut diye bir de bana.
O kadar çok şey var ki söyleyemediğim.
Bilerek ıslanmanı isterdim mesela.
Islanıp bana sokulmanı daha fazla.
Atasım var kendimi sokağa.
Yanlız yakışmaz ki yağmura
Öyle tek başına.
Yok gücüm yok sokağa çıkmaya...

Dirilir karanlık coğrafyada,
Dirilir baharın çoşkusu;

akar damarlarında soy soy yeşeren umut
Adem’dir ,Havva’dır,
Kaçkındır soyunda
Kaçkındır gönül sofasında herdem,

Küçücük çocuktur
gözlerinde dilsizliği
neşesi, hüznü,
İki yanı yeşil, iki yanı yaban
Gün vurur koynunda sayıklayan ufka,
Dirilirim yeninden her bahar ufkunda.

seni sevmek korkusuzca
göğsümde ince sızı,bıcak darbesinde
kesiği ,
yokluğunda döş sofrası
şafak öncesi karanlık,
şafak öncesi bozgun süvari
kan gölü, kırmızı gözlerinde
öfkenin hıncı
hayırlıdır hayırsız ellerindeki
nasırı ,
emek emek sızıdır,
yoksulluğunda acı.
kınalı eller güzdür.
kınalı eller zemheri,
üşür sırt verdiği dağ yamacı,

seni özlemek kitabında
umut umut bakışta ,
beynimizde karanlık hasatında,
ışık ışık kor sevda,
dünya kör pusuda,
dünya belinde zulüm

Mümkündür genç bedenine
değen rüzgar alıp sevdanı
rüsva eder, ele güne karşı
savurur alabildiğine ,
rezilliğin dibine,

anan on üçünde emzirmiş körpe bedenini
on üçünde can vermiş,
belemiş sevgisini,
haraç mezat satımda can,
oy gözlerinde sevda köprüleri
kurduğum,
incedir sırat gibi
sallanır sallanır beşik gibi,
akar umut suyu altından
iki kıta ucu ,bir karanlık
bir aydınlık.
hesabı sorulur sorulurda
cehennem solunur.
ömür solur yeryüzü.

acının suyunda güne vurur
yakomoz,

Ölürüm arsız gecede
Sancılı yıldız köprüsü
Sürgünler doğar
Sürgünler yalın ayak,
Koşar tırnakları kanatarak
Salkım saçak güzelliği,
Zülüfü kızıl,gözlerinde hasret feri
Bir parça can boğulduğu
Bir parça ömür suskunu

Yeşil solgun mavi üzgün
yetim düşen gün renginde,
acı kıvrım kıvrım alnın orta
yerinde,iyi çocuktur
sahipsiz gökyüzü, bulut bulut beyaz
güneş kızılı teni
Aşkın ve çoşkundur,
Ürkek gövdesi,
Çorak kokar,
Denizi ,nefesi

Suskun yürekdeyim, suskun
İçimde zindanlar ,
içim gün yüzünden eksik,
Karafatma,börtü böcek,
Küf kokar duvarlar,
duvarların
Ardı korkunçtur korkunç,
Dört başı mahmur dört duvar,
Dört sırdaştır, can yoldaşıdır,
Gün tutulduğunda
zindan gölgesinde.

Yalanım yok,
Yok içimde hayınlık,
Körpe kaçaklıktır ,
Körpe vücuda düşen ölümdür
Tan yeri kızıldır ,ağarır ektiğim
Karanlık çiçeği feslegen

Yak meşaleni genç arkadaşım,
Dağ,bayır,köy demeden.
Nice karanlık ufuklar umut bekler
Nice bilgi öksüzü       yürekler,
Neredesin;gel   ,gel der.

............................. ..........

Dudaklarımda biriken kırgın şiirlerin dizelerini soluduğunda hayat
Tutuyorum yaşam denilen yaramaz çoğun ellerinden,
düşmesin diye

P.. bir hasret dizlerimi kırar,
Soyka zaman,
hüznün gülüşünü
geceye yakıştırır,
dağ birikir,
yamaçlarında yıldız,
yakarır papatya
dirilen sevda çığlıklarına,

sen kirlenmişliğimin,
temiz yanı
tanı maviyi
tanı sağanak sağanak gelen
zamansız aşkı,
tanı gecenin rahmine düşen yalnızlığını.

Ben bir öğretmenim..
Gülüşümde saklıdır bütün kederlerim
Gözlerim aydınlığı arar...sessizleşirim...
Konuşmak için haklı sebeplerim var,
Ben susmayı seçerim...
Kelimeler karışsa da ruhumda..
Sanma Mücadelemden vazgeçerim..

Ben bir öğretmenim..
Zor yollardan geçtim...
Ruhum can çekişse de ayaktaydı bedenim.
En biyik savaşımı kalemimle verdim..
Ben bir öğretmenim
Bir gün öleceksem
Bu savaş uğruna ölmeliyim..

Ben bir öğretmenim..
Karanlıklar sarar dörtbir yanımı
Yorgun düşerim..
Asarım güneşin dallarına umudumu
Yaksam da hayatla gemilerimi,
Ben bir öğtretmenim..
Söyle çocuk!
Senin gözlerinden nasıl vazgeçerim...

Simya öğretmenim yüreğinize,elinize sağlık.Çok güzel anlatmışsınız.

saolun hacile öğretmenim..ilk görev yerimdeki ilk öğretmenler günümde yazmıştım:))

simya7Öğretmenim tüm camianın duygularını o kadar güzel anlatmışsınki,olsa olsa bu kadar olur.

saolun hasan öğretmenim..teşekkür ederim:)

SERENAT
Ki akşamı Iğdır’ın, tez gelecektir artık
Apansız yüreğime doğan gözlerin misali
Ki yaprakları baharın, terk edecektir artık
Yüreğime otağ eyleyince aşkın
Yalnızlığın kaybolup gitmesi misali..

Saçlarınca bağlanıp hayata
Ellerinle tutunmalı sevdaya
Ki varlığınla senin
Her gün yeniden gelmeli dünyaya…
İNAN