Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

şimdi gecenin en vahşi ânı
karanlıklar kuşattı dört bir yanı
tekin değil karanlıklar
Sâkin değil yüreğim..
çelik bilezikler ervâhımda,
notasız şarkılar gibi anlamsızım,
artık sevdalara da mûtedil yüreğim.
amansınızım, ansızım
tutsağım karanlıklara..
yasağım sana..

Farklı değildi benimkisi
Bir acemi aşıktan
Tek fark sevilendeydi
O bir beşerdi
Benimkisi taştan yürekli
Üsküdar'dan bir ev tutmak
İskelede çekirdek çıtlatmak gibi
Bir kayık tutup yanaşmak
Dalga misali
Denizlere aşık kaptan hevesi mi ?
Yok yok değil
Dedim ya
Benimkisi taş kalpli
Kız kulesi
SEVİYORUM ULEN SENİ

YENİDEN DOĞUŞ

Sineye kürdü, lazı, çerkezi dolmuş,
İslam’ın özünde yekvücut olmuş.
Bahçede gülleri sanmayın solmuş,
Yeniden rengârenk açacak bu millet.

Bir tutmak gayemiz bölen değiliz,
Kültürdür mayamız şoven değiliz,
Çok şükür ceddine söven değiliz,
Tarihi yeniden yazacak bu millet.

Ezelden içmişiz birlik suyunu,
Türk olan asla değişmez huyunu,
Üstüne oynanan kahpe oyunu,
Elbet uyanıp bozacak bu millet.

Dinleyin sözümü hinoğlu hinler,
Dinleyin düşmanca beslenen hainler,
Yarasa inine çökecek şahinler,
Terörün kökünü kazacak bu millet.

Kim ayıracak bizi birbirimizden?
Yetmişte seksende geçtik bu izden,
İçine girdiği derin dehlizden,
Yel gibi eserek geçecek bu millet.

Devlettir atamın muazzam eseri,
Muhatap alınmaz üç beş serseri,
Ay yıldız altında cem edip neferi,
Huzuru hükümran kılacak bu millet.

Gün gelip dinecek amansız fırtına,
Fatihler Yavuzlar dönecek yurduna,
Ebedi barışı yükleyip sırtına,
Sel gibi çağlayıp coşacak bu millet.

Ruhuna kırbaçtır zalime minnet,
Yeniden doğuştur çektiği zahmet,
Kanında saklıdır ilahi hikmet,
Titreyip kendine dönecek bu millet.

Tarkan ÖNER

Kanatlandırıp şu yağmuru sana varmalı
Fırtınamsı rüzgâr da varken hazır
Sana çıkan yollara bakmalı..
Bir Nişankaya akşamında sessizlik
Fırtına öncesi değil, sonrası sessizlik
Evine gitti rüzgâr ve yağmur
Evlerinde bekleyenleri olmalı
Kimsesiz eve dönüp de niye bakmalı..

Gene bir şiir akşamı
Hava şiirli mi şiirli
Gözlerinden uzak
Bir o kadar yakın gönlüne
Saçlarına bahar gelmiştir
Kim bilir…

BOŞ OĞLU BOŞ…

Saat 08.45
Okuldayım.
Okul dayım.
Dayımın yanındayım.
Dersim boş.
Koridorlar boş.
Panolardaki resimler intizamlı bir asker gibi!
Saksıdaki çiçekler susamış.
Yere düşen birkaç yaprak sanki hayattan usanmış.
Personel tablosunda resimler,
Gençler, yaşlılar...
Onlarda boşlukta,
Yaşlandılar! 

Yangın köşesinde cenaze kovaları.
Birbirine bakan kazmalar, kürekler.
Tahtaları kırmızı teneşir.
Kovalarda paslı sular,
Turşu kıvamın da ekşir a ekşir!
Üstünde eski tablolar.
Yangın talimatnamesi ve ilk kurtarılacaklar.
Bu okulda,
Acaba kimler ilk kurtarılacaklar!
Yaşlı olanlar mı?
Gençler mi, yoksa çocuklar mı?
Ya da askıdaki şu gocuklar mı?
Her yanım boş.
Adamın dediği gibi, boş oğlu boş.
Mızmız ayaklarım yürü
Sanki basamaklar çökecek.
Koş oğlum koş!

Boşlukta aylak aylak gezen birkaç öğrenci:
-Öğretmenim dersimiz boş!
Nasıl boş?
Diyemiyorum ki nasıllarda boş...
Okul bahçesinde kör dövüşü.
Hangi takımda oynadığını bilmeyen
On dakkalık mahalle futbolcuları:
—Vursana oğlum!
—Oğlum biraz koş!
Nereye kadar?
Al, yürü, vur.
Sonra koş,
Boşu boşuna koş.
Dışarıda “Kara Mehmet”
Keser, çivi, testere.
Alışmış ya bir kere.
—Ne yapalım hocam uğraşıyom boş yere!
Boş… Boş yere uğraş.
Banklar,
Çöp kutuları,
İçinde çips, bisküvi kutuları.
İçi  boşalmış mideler.
Onlarda boş.
Yan komşumuzdan türküler:
—Gelin buyurun, burası boş.
Yoldaki kadın torununa bağırıyor:
—Boş boş gez bakalım Allah’ın avaresi!
Buyrulan yerler boş.
Sokaktaki torun boş.
Naylonlar.
Terlikler.
Havada gezen yünler.
Çör-çöp,
Kutular boş.
Havaya bakıyorum.
Yorum.
Yorum.
Bulutlar boş, bir o yana bir bu yana:
—Yağmıyorum.

Saat 11.50
Dersteyim.
Derste deyim:
“Boş gezeni Allah’ta sevmez kulu da sevmez.”
Boşluğa ne deyim!


S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
08MAYIS2008
YOZGAT
BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR

Gülüşünü düşünüyorum..

Aldığım her nefes
Anlamlı oluyor sen gülünce,
Mutluluk taşıyor içimden.
Gördüğüm her şey gülüyor.
Bir de olur ya,
Sebebi bensem o gülüşün,
Zamanı durduruyorum.
Geçiyor tüm hastalıklar,
Bitiyor tüm savaşlar.
Kavuşuyor her seven sevdiğine,
En önde Mecnun,Ferhat,Kerem ve ben.

Kendimi seviyorum sen gülünce,
Annemi seviyorum,babamı da
Bulutlar dağılıyor sen gülünce,
Toprak suya doyuyor,dağılan buluta inat.
Seriyor dünya güzel neyi varsa,
Hepsi toplanıyor yüzüne,gözlerine.
Sen gülünce değişiyor mevsim,
Kim neyi seviyorsa o başlıyor takvimde.
Biliyorsun beni işte,
Sen gülünce ben yaşıyorum....

Bir garip sevdaydı yaşadığım
Varlık ile yokluk arasında
Sevda ki vurdu gönlüme neşteri
Kaş ile göz arasında
Ah gözler, o gözler
Santim santim yaktı beni her sefer
Olsun dedik çıktık yola
Bastığım yerler mayınlı
Dedik ki hayırlısı
Bir garip yolculuktu yaşadığım
Gitmek ile dönmek arasında
Yolculuk ki sonu belli değil
Başlangıcı var aslında
Bir görüşme
Usulüne göre
Anne baba eş dost devrede
Görüşüyoruz işte bir kere
Bir garip sondu yaşadığım
Başlamak ile bitmek arasında
Son ki hüzün yağmuru
Yağdı ağaran saçlarımın arasına
Bir hayır
Nedensiz, sebepsiz bir hayır
Etrafta aynı cümleler
Hayırlı değilmiş
Nasip değilmiş
Ne diyeyim, hayırlısı…

(efe_muallim)-2012

öyle  sevdim ki  anlatamam
aldattı nagihan beni
gamze, melisa,büşra aldattı beni
sevmek suçsa  söyleyin arkadaş
ben nagihanı sevdim o ise başkasını sevdi
ama ben onu kalbimde sen varsın
SeN OLDum...
ne aradıysam bilki sende bulmuşum
senden öncesi yoktu
seninle  var olmuşum
sende bütün özlemler
sende bütün gelecek
beni bende arama
ben artık sen olmuşum  nagihanım
işte bu kendi şiirim

SEN
Sen yalnızlığımdın benim
Mevsimi Eylül olan yalnızlığım..
Hüznü yıldızlar olan
Kederi dolunayda saklı yalnızlığım..

Bana anlatma kendini,
Ben bilirim senden iyi seni,
Neden sessizce çekip gittiğini,
Aniden masal olup bittiğini.

O kadar güzel bahaneler buldum ki gidişine,
Duysan sen bile inanırsın birisine.
Söylerdin ya gülerek sen kötü bir yalancısın diye.
Yanılmışsın ben bile inanıyorum artık kendime...

Sabır eken umut biçer,
Dünya hali gelen göçer.
Sencileyin gönlün uçar.
Ayakların bassın yere,
Anlayalım dünya nere?


Alınteri akan bilir,
Ardından helal gelir.
İster ağla ,ister delir
Ayakların bassın yere,
Anlayalım dünya nere?