Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Güzel Anneye
zaman hükmünü verince
karanlık,derin kuyulardan çıkar
sevdalar binlerce
gel gör ki inlerken şu an ruhlarımız
bitmezken şiirimiz -tam olmayan
inceden inceye sızlar insanlık
ve derim ki;
sadece sen misin ey yaralı kırlangıç
neler var bir bilsen
ömrü senedi dolmayan.
acıyla kıvranırken kara ellerinde
kara memelerine asılı nice
 kundaksız bebekler.
isyan eder mi bilmem
toklar açlar için kendiliğinden
işte o zaman yaralarımız sarılır
o zaman tamamlanır bizim şiirler

Amele Kazım
"oldumu gardaş" dedi sobacı
sobayı kucaklayan adama
kafasını salladı
tamamdır usta
kucağında bir güneş
evine yok eş
ev dediği de küçük bir oda
sobası yanar artık odunla
---bir de o olsa---
ne çıplak bir gazte parçasında
tahin helva
ne de yanıbaşındaki neyle mala
amele kazım ney çalar bir ona
 bir de kendine
ölü karısı bundandır belki

her gece girer rüyasına.

Gelincik Kırmızısı

bir zaman ki
gelip geçen
yanlış
olmaması gereken
korkak ürkek
insanların olmadığı bir dünyada
ne güzel olurdu seni görmek.
Ah bir bilsen ki sevgili
ne çok özlerim karanfil kokan sokakları
 ve deniz saçlarını
kan yerine gelincik görmek tarlalarda
ve uzanmak seninle yan yana
vurulmadan gövdemiz
delinmeden ruhumuz
doyasıya sevmek isterdim seni

SANA BIRAKIYORUM KENDİMİ
BANA SAHİP ÇIK OLUR MU
NEDEN Mİ BN KENDİME SAHİP ÇIKMIYORUM
BELKİ KENDİME ZARAR VERİRİM DİYE
ANLAMIYORUM KENDİMİ
BU YALNIZLIĞIMI
SEBEBİ NEDİR ANLAYAMIYORUM
BLKİ BENİM YÜZÜMDEN
BİR ZAMANLAR SEN BOŞ BIRAKIP GİTTİĞİM İÇİN
SENDE BENİ BIRASKIYORUSUN ŞU AN
BİLİYORUM BENİ CEZALANDIRIYORSUN
BİLİYORUM ARTIK SEVMİYORSUN BENİ
ŞİMDİ ÇOK PİŞMANIM BU YAPTIKLARIMDAN AMA BİL Kİ


SEN BENİM HEP KALBİMDE OLACAKSIN                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         

Bir koltuk, devlet malı
Üstünde dört yıl oturmaktan
Sarsılmış artık vidaları..
Dört yıl ve bilmem kaç saat..
Bir pencere, önünde sokak lambası
Bu saatte dizelerden öte
Bir tek o var derdi anlayası..
Fersiz ışığında hayat emaresi
Dibinden geçen köpeklerin
Saçmalıktan öte uluması..
Bir soba, üstünde can yoldaşı
Mayıs demez, bahar demez yanar
Ha desen küfürle doğrulası..
Bir bilgisayar, ekranında word
Olmazsa olmaz hoparlörde Tokat Sarması..
Kulak aşina, göz aşina..
Bu buhran gene kelimelere satılası..
Bir bardak, dibinde çay
Soğuk mu soğuk
Yok benden öte tazeleyen
Yalnızlığı anlatır işte olmayası..
Bir gece, sevdadan aydınlık
Gurbeti bilmeyene boş
Hicran gene yürekte derin
Hasretin gene gözü çıkası..
Bir oda, duvarları kedere kesmiş
Sararmış perdelerin çok anlatası..
Bir paket, dibinde tek sigara
Bana benzer
İçi zehir zemberek
Dışında dünyayı satası….

Yokluğunu yolcu eyledim
Bir maşrapa gözyaşıyla..
Ve ardına düştüm aşkın
Kalbimde vuslat duası
Gönlümde aşkım..

70'li  yıllarda Cihanbeyli'de inşaat  işçisi  olarak  çalıştığım yıllarda  yazmıştım.Bu gün bir  yerlerde  yazılı  değil  ama  kelimesi  kelimesine  aklımda.Umarım beğenilir.

                        EKMEK  PARASI
Elinde  kazma, önünde  çukur,
Eş  babam  eş.
Hem  eş,hem  düşün,
Patronun  oğlu, sen!
Orada  şişin.
At bacak  bacak üstüne. Oooooh!
O ne?   Oh  yerine  ah  çekiyor  bizimki.
Neymiş? Herifin köyde  sevdiği varmış  ta,
Onun için  ah  çekiyormuş.
Ulan !  Biz  insan  değil  miyiz?
Bizim yok mu anamız,bacımız?
Bizim  yok mu kardeşimiz?
Bizim  yok mu sevdiğimiz?
Sözde  devrimci,
Herifin  cebinde  Maltepe,Samsun.
  -Kazın  ulan   kazın!
  -Kazıyoruz  ya.
  -Öyle  mi  kazılır? Atarım sizi  işten.
Susuyorum.Susuyoruz.
Çünkü,
Önümüzdeki  çukur:
Ekmek Parası.
YAAAAAAAAAAAAAAAA !


(Maltepe ,Samsun o zamanların  en kaliteli  sigara  markalarıydı.vatandaştan yana  görünenler  gömleklerinin cebinde en adi sigara  olan Birinci  sigarasını taşır,Çorabının içinde ise  Maltepe  ya da Samsun  sigarasını  gizlerlerdi)
 

Şiirlerinin her bir satırında yüzlerce mana kokan değerli öğretmenlerim, sevgili meslektaşlarım...
Samimi bir ifadeyle yazdıklarınıza hem de yürek dolusu bir kez daha teşekkür ediyorum.
Şiir yazmak adına "karalama kitap" oluşturanlar eminim ki yazdıklarınıza rast gelseler, okusalar ve küçücük bir karşılaştırma yapsalar utançlarından herhalde yüzleri kıpkırmızı olacaktır.
Özellikle bu sayfada yazılanları amatörce bir şeyler yazmaya çalışan bir meslektaşınız olarak defalarca okudum.
Zorlama olmaksızın su gibi akıp giden cümlelere, kelimelere hayran oldum.
Teşekkür ederim.

Şiirde önemli olan manayı bulmak, manayı yakalamak değil mi?  
O zaman buyurun!

Zorbaayyy Öğretmenimin
"...
gözlerimde sarhoşluğu sevdanın
uyanıyorum her sabah sarhoş bir sen ağrısıyla ..."
Cümlerinde sevdayı zamanın her anında yaşayan "sarhoş bir sen ağrısında" kendini kaybeden...

Zeynep-Zehra Öğretmenimizin
"...
Fersiz ışığında hayat emaresi
Dibinden geçen köpeklerin
Saçmalıktan öte uluması.."
Cümlesinde hayatın akşamını anlatan, şehrin sokaklarını iki mısraya sığdırıp yalnızlıktan dem vuran...

Aslı120 Öğretmenimin
“...
SANA BIRAKIYORUM KENDİMİ
BANA SAHİP ÇIK OLUR MU?”
Cümlesinde kendini kendinden azat edip sevgiliye emanet eden eşsiz ifadeyi...

DORUK17 Öğretmenimizin
“...
kucağında bir güneş
evine yok eş   
ev dediği de küçük bir oda
sobası yanar artık odunla”  
Cümlesinde hayatın mütevazi kavgalarını sade bir dille anlatan...

Efe muallim Öğretmenimizin
“...
Fakirdik işte
Okula gitmesine gidiyordum ama
Önlüğümün her yeri yama”
Cümlesinde sosyal yaşamın zorluklarını nakış nakış yüreğimize  işleyen...

Hacile Öğretmenimizin
“...
Nazım sana,
Yazım sana,
Duygularda
 Hazım sana...”
Cümlesinde sevgiliye kahreden kahrın yanında nazında da  hazzında da teslimiyeti anlatan...

“yanlış zamanda gelen yanlış insandın belki de...”
Cümlesinde sevgiye kahrı yükleyen ama bir türlü ondan da vazgeçemeyen yürek yarasını...

Ve de Ergincan Öğretmenimizin
“...
Ey beyhude aşk yolunun bedbaht yolcusu
Zannetme ki kazmayla delindi bu dağlar
Yok ise eğer yüreğinde sevda tortusu
Adın Ferhat olsa neye yarar!”
Cümlesinde aşkı yaşadığını zannedip boş yüreklerde alık alık gezen sevda fukaralarına söylediği “altın cümlelere” ne denilebilir ki?

Amatör bir ruhla yazan ve isimlerini buraya nakledemediğimiz değerli öğretmenlerimizin hepsine özrümüzü beyan edip  ayrı ayrı teşekkür ediyorum.

Ellerinize, yüreğinize sağlık hocalarım.

Şiirlerinin her bir satırında yüzlerce mana kokan değerli öğretmenlerim, sevgili meslektaşlarım...
Samimi bir ifadeyle yazdıklarınıza hem de yürek dolusu bir kez daha teşekkür ediyorum.
Şiir yazmak adına "karalama kitap" oluşturanlar eminim ki yazdıklarınıza rast gelseler, okusalar ve küçücük bir karşılaştırma yapsalar utançlarından herhalde yüzleri kıpkırmızı olacaktır.
Özellikle bu sayfada yazılanları amatörce bir şeyler yazmaya çalışan bir meslektaşınız olarak defalarca okudum.
Zorlama olmaksızın su gibi akıp giden cümlelere, kelimelere hayran oldum.
Teşekkür ederim.

Şiirde önemli olan manayı bulmak, manayı yakalamak değil mi?  
O zaman buyurun!

Zorbaayyy Öğretmenimin
"...
gözlerimde sarhoşluğu sevdanın
uyanıyorum her sabah sarhoş bir sen ağrısıyla ..."
Cümlerinde sevdayı zamanın her anında yaşayan "sarhoş bir sen ağrısında" kendini kaybeden...

Zeynep-Zehra Öğretmenimizin
"...
Fersiz ışığında hayat emaresi
Dibinden geçen köpeklerin
Saçmalıktan öte uluması.."
Cümlesinde hayatın akşamını anlatan, şehrin sokaklarını iki mısraya sığdırıp yalnızlıktan dem vuran...

Aslı120 Öğretmenimin
“...
SANA BIRAKIYORUM KENDİMİ
BANA SAHİP ÇIK OLUR MU?”
Cümlesinde kendini kendinden azat edip sevgiliye emanet eden eşsiz ifadeyi...

DORUK17 Öğretmenimizin
“...
kucağında bir güneş
evine yok eş   
ev dediği de küçük bir oda
sobası yanar artık odunla”  
Cümlesinde hayatın mütevazi kavgalarını sade bir dille anlatan...

Efe muallim Öğretmenimizin
“...
Fakirdik işte
Okula gitmesine gidiyordum ama
Önlüğümün her yeri yama”
Cümlesinde sosyal yaşamın zorluklarını nakış nakış yüreğimize  işleyen...

Hacile Öğretmenimizin
“...
Nazım sana,
Yazım sana,
Duygularda
 Hazım sana...”
Cümlesinde sevgiliye kahreden kahrın yanında nazında da  hazzında da teslimiyeti anlatan...

“yanlış zamanda gelen yanlış insandın belki de...”
Cümlesinde sevgiye kahrı yükleyen ama bir türlü ondan da vazgeçemeyen yürek yarasını...

Ve de Ergincan Öğretmenimizin
“...
Ey beyhude aşk yolunun bedbaht yolcusu
Zannetme ki kazmayla delindi bu dağlar
Yok ise eğer yüreğinde sevda tortusu
Adın Ferhat olsa neye yarar!”
Cümlesinde aşkı yaşadığını zannedip boş yüreklerde alık alık gezen sevda fukaralarına söylediği “altın cümlelere” ne denilebilir ki?

Amatör bir ruhla yazan ve isimlerini buraya nakledemediğimiz değerli öğretmenlerimizin hepsine özrümüzü beyan edip  ayrı ayrı teşekkür ediyorum.

Ellerinize, yüreğinize sağlık hocalarım.

Doğallık  değil midir  insanı  insan  yapan? Patronun  oğlu  karşımıza  sandalyeyi  atıp  gölgede otururken,güneşin altında  kazma  sallamak çok zoruma  gitmişti  ozaman.Sesimi  çıkaramamıştım  ama  akşam  uyumak  için  ışığı söndürdüğümde  aklıma  kendiliğinden  dizilivermişti  o  satırlar.Aradan  40 yıl geçti  ama  bütün tazeliği ile  aklımda  kalıvermiş.Güzel  sözleriniz  için  teşekkürler  öğretmenim

Çocukluğum nasıl geçti hiç sorma
Daha on iki yaşımda saçıma düşen aklar
Yüreğinde garibim ne acılar saklar
Beş para etmez dünyada
Beş para kazanabilmek için harcanan bir adam
Küçük elleriyle koca yüreğiyle
Cemali delikanlılığın resmiydi neredeyse
Küçük elleriyle koca yüreğiyle
Adamın dibiydi her hareketiyle
Yıkık, harabe geçen bir hayat
Bir güne bir ekmek yeter
İster taze ister bayat
Her daim kan çanağında olan gözleri
Anlatırdı hayatın en acımasız gerçeklerini
Uykusuz geçen ayaz geceler
Bilseler kederden ciğerlerini sökerler
“Kalk ulan buradan köpek” diye böğüren cisimler
“Hiç mi insafınız yok sizin “ diye ağlayan gözler
Mağrur, mahzun bir gönül
Neresi sıcak neresi yumuşak
Düşünmez, düşünemez hemen oraya süzülür
Heba mı bu çile hayatın çocuk çağında
Daha on iki yaşında
Köprü altında tiner kokuları arasında geçen küfürler
Kir pas içinde kalmış  kapkara yüzlerin arkasında saklanan isyanlar
Bir ateş yakılır
Etrafında titrek, minnacık eller ısınır
Bir ses duyulur her zaman ki gibi tanıdık
“Ulan yine mi siz? Dağılın buradan” diye kükreyen kapkara kalpler
“Ne istersiniz bizden be abi, betonlara yatmaktan inanın biz de usandık”
Diye başı dik ağlayan gözler
Çocukluğum nasıl geçti hiç sorma
En iyi dostum ısırmayan sokak köpekleriydi
Hayatımda ki başımı koyduğum en sıcak yastık onların tüyleriydi
Sabahtan akşama kadar yırtık ayakkabıyla dolaşıp
“Ne iş olsa yaparım abi” diye yalvarıp
Akşamı bulmak çok zor değildi
Hiçbir romanda bulamazsın bu çocukluğu
Hiçbir ilde hiçbir dilde adımızı duyamazsın
Tek gördüğün şey kir pas içinde kalmış bir çocuk
Açlıktan kokan bir soluk
Yanından geçerken dilenci sanıp iğrenerek başını çevirdiğin
Ve hiçbir zaman ne çektiğini bilmediğin
Yorgun,bitkin,solgun,durgun ve ayakta yürüyen ölü
Kısacası, bedenen çökmüş ruhu ölmüş
Daha on iki yaşında
Hayata küsmüş
Garip bir çocuk
Çocukluğum nasıl geçti hiç sorma…

Eserlerin hakları saklıdır... (efe_muallim)

HADİ UYU…

Kapat monitörü ve uyu.
Öylece uyu, güzel güzel uyu.
Sevmediğin geceleri bana gönder,
Yeter ki uyu sen uyu…
Saçların salıncağın olsun
Ellerinde oyuncağın.
Rüyaların da korkacağın
Pencereleri bana gönder.
Yeter ki uyu, sen uyu…

Geçip gitse de yıllar,
Anı olup kalırlar.
Bırak artık o tutkuyu!
Bırak gitsin o yıllar.
Uyu, haydi uyu!
Kirpiklerin kucaklasın gözlerini,
Uzat yarına ellerini,
Sal gitsin korkularını,
Masal masal uyu!
Al bende ki uykuyu!

Hadi uyu,
Sana masal anlatsın
Düş gönderdiğim uykular.
Sana “Yusuf’u” anlatsın 
Güzellikten yana
Gül kokusu kuyular…
Ellerin kına bağlasın,
Ağlasın rüzgar,
Çöl ağlasın!
Hadi uyu!
Masal masal uyu
Dağ ağlasın göl ağlasın!

Monitörü kapat ve uyu
Öylece uyu, güzel güzel uyu.
Uyu ki
Yüzündeki ay uyusun
Kaşındaki yay uyusun
Dudağında ki pay uyusun!
Hadi uyu, uyu ki
Adamın biri temelli uyusun…

S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
1 MAYIS 2008
YOZGAT
BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR

siz kendi şiirlerinizi paylaşa durun melankoli ile sarmanalanmış hayallerinize hiçte determinist olmayan lafler edin ama meb yaptığı kurultaylarla gayet determinist ve sert kararlarla geliyor oyunla eğitim yapacak mışız yeni bişye  mi ahyır eski bir teknik ama ne o kadar okul  işinin bir parçasıda eğitimi oyunlaştırmak ammavelakin bunların oyundan anladığı nedir merak ediyorum neyi ölçececksin o zaman müfettiş aaa bu öğretmen iyi oyun oynuyor hadi şuna iyi puan vereyim mi diyecek, ya da bir dakika kardeşim ben neden ana okulu muamelesi görüyorum sistemsizlikten bahsediyorsunuz benim diplomama bakmadan sistem düzenliyorsunuz hangi sistem ne yan doğu ne yan batı

siz kendi şiirlerinizi paylaşa durun melankoli ile sarmanalanmış hayallerinize hiçte determinist olmayan lafler edin ama meb yaptığı kurultaylarla gayet determinist ve sert kararlarla geliyor oyunla eğitim yapacak mışız yeni bişye  mi ahyır eski bir teknik ama ne o kadar okul  işinin bir parçasıda eğitimi oyunlaştırmak ammavelakin bunların oyundan anladığı nedir merak ediyorum neyi ölçececksin o zaman müfettiş aaa bu öğretmen iyi oyun oynuyor hadi şuna iyi puan vereyim mi diyecek, ya da bir dakika kardeşim ben neden ana okulu muamelesi görüyorum sistemsizlikten bahsediyorsunuz benim diplomama bakmadan sistem düzenliyorsunuz hangi sistem ne yan doğu ne yan batı

Öğretmen başka alanlarla ilgilenemez mi?
Bakış açınız sadece sizi ilgilendirir.Baştaki yorumunuzu kınıyorum

NE OLDU BU DÜNYAYA ANNE
Bir gül dedim.
Bebeğin yüzüden masumiyetini,
Çalmışlar anne.


Bir kokla dedim .
Bebeğin gıdısından kokusunu,
Çalmışlar anne.
…
Bir sev dedim.
“Çekil bebeğimin yanından serseri”
Dedi tuhaf bir ses anne.

SANA  YAZIK  ETMİŞLER  GÜZELİM     Sana yazık etmişler.Güzelim.Vermişler seni,Dengin olmayan bir kötüye.Ve,Yaşamı zindan etmişler.Gündüzlerini gece,Gecelerini azap dolu,G