Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

siz kendi şiirlerinizi paylaşa durun melankoli ile sarmanalanmış hayallerinize hiçte determinist olmayan lafler edin ama meb yaptığı kurultaylarla gayet determinist ve sert kararlarla geliyor oyunla eğitim yapacak mışız yeni bişye  mi ahyır eski bir teknik ama ne o kadar okul  işinin bir parçasıda eğitimi oyunlaştırmak ammavelakin bunların oyundan anladığı nedir merak ediyorum neyi ölçececksin o zaman müfettiş aaa bu öğretmen iyi oyun oynuyor hadi şuna iyi puan vereyim mi diyecek, ya da bir dakika kardeşim ben neden ana okulu muamelesi görüyorum sistemsizlikten bahsediyorsunuz benim diplomama bakmadan sistem düzenliyorsunuz hangi sistem ne yan doğu ne yan batı

Baştaki yorumunuzu bende kınıyorum... Bir öğretmene yakışmayan bir yorum yazmışsınız...

GRI

Sabah;
Uyanıyorum ama sanki silah zoruyla
Bekleyeni düşünüp
Kapatıyorum gözlerimi yeniden.
5 dakika diyor içimdeki ses,
Her dakikayı saatlerle katlamak istiyorum.
İnsanlar kahvaltıya gidiyor
Ben sigaramı özlüyorum sabahları
Simit saray açılmış galerinin yerine
Simit yerine kül tablası istiyorum
Birkaç kez daha gidersem
Tanıyacaklar artık.
Masam,kül tablam ve çakmağım
Beni bekliyor olacak her sabah..
İşe gitmem lazım
Şu yarımı da içip kalkayım
Sanırım bir bankada çalışıyorum
Ya da bir kooperatifte olabilir
Oturup çay içiyor,imza atıyor
Yarım saate bir sigara molasına çıkıyorum.
Öğlen;
Yemeği işyerinde yiyorum,
Hala en çok köfte,püre ve tatlı olan menüyü seviyorum.
Çarşambaları çıkardı sen varken,
Sanırım artık pazartesi yiyorum.
Gri takımımı giymişim bugün,
Çay damlayınca fark ettim.
Alırken ne çok beğenmiştin,
Sonunda kilonu saklayacak bir şey yapmışlar deyip
Artık çerezi bırak diye söylenmiştin..
Senden sonra 3 gri takım daha aldım
İlkini alırken kasiyer kız seni sordu,
Nasılda sevdirirdin herkese kendini
Konuşman büyülemişti beni de
Tatilde dedim,gittiğini söylemedim.
Sonra sormadı zaten ya da ben duymadım.
7 dosya olmuş önümde
İmzalamalıyım sanırım
Bi sigara içimlik izin ver
Sonra sigara molasında buluşalım.
Geldim
B ekletmeyi sevmiyorum seni,
Aceleyle çıkmışım çakmak kalmış masada
Seni aldığın vardı ya
Adlarımızın kazılı olduğu onu kullanıyorum hala
Yakmadan önce senin adına
Tam yanarken kendi adıma değiyor elim.
Bir ateş bulayım ben,
Akşam;
Bi paket sigara,64 imza,6 bardak çay
Kartı okutup çıkayım.
Midye tava istiyor canım
Ama ben yine köfte yiyeceğim.
Salaş bir yer buldum
Dışarıda bir masaya oturuyorum.
Yoldan geçenlere bakıyorum.
Gri takım giymişlere acıyorum.
Markete uğruyorum evden önce
Önce ceplerimi arıyorum,
Sen liste hazırladın ben alacağım sanıyorum.
Marketin çırağı izliyor kenarda
Sonra hatırlayıp yıkılışımı da görüyor.
Eve geldim işte
Gidişinle griye boyadığın eve
Benim hikayem bu sen yokken.
Şikayetim yok,
Unutmaya falan da çalışmıyorum
Sadece
Çok yorgunum…

yorumlarımı kınamışınızda saygı duyuyorum ama dışarıdaki bir çok insan gibi eğitim camisaında da çok kişinin hayatı yalan derin bir eklektik durum var bu kadar duygusal insan mıdır ki öğretmenler odalarında kaprisler atarlar gırlayken şiir yazan.... bilmem anlatabilm mi diyeceğim ama sanırım anlattım.

öğretmenlik işi insanda ilham veya duygu bırakmıyor küçücük çocuklar bile ahlak gelişimleri gereği sizin onlara güveninizi suistimal ederken siz ahngi asil duyguları yaşıyorsunuzda bu kadar içli şiirler yazıyorsunuz. Ayrıca bir çoğunuz kötü yazmışsınız imgeleriniz, metaforlarınız, algılar boşta kalmış genel bütünlükten uzak....

yorumlarımı kınamışınızda saygı duyuyorum ama dışarıdaki bir çok insan gibi eğitim camisaında da çok kişinin hayatı yalan derin bir eklektik durum var bu kadar duygusal insan mıdır ki öğretmenler odalarında kaprisler atarlar gırlayken şiir yazan.... bilmem anlatabilm mi diyeceğim ama sanırım anlattım.

öğretmenlik işi insanda ilham veya duygu bırakmıyor küçücük çocuklar bile ahlak gelişimleri gereği sizin onlara güveninizi suistimal ederken siz ahngi asil duyguları yaşıyorsunuzda bu kadar içli şiirler yazıyorsunuz. Ayrıca bir çoğunuz kötü yazmışsınız imgeleriniz, metaforlarınız, algılar boşta kalmış genel bütünlükten uzak....

Çoğu şey yalan sahteyse, kepenkleri kapatıp gidelim hocam...

Bir de hocam, naçizane tavsiye; cümlerinizde noktalama işaretlerini yerinde kullansanız da cümlelerinizi okurken zorlanmasak... Cümleleriniz nerede başlıyor, nerede bitiyor, ne anlatıyor anlayamıyoruz.

Razor065 hocam fikirlerinizin çoğuna katılmamakla beraber yazdıklarınızı okumaya bayılıyorum.. Dogru bildiginizi sakınmadan söylemeniz harika
Siteye ayrı bi renk kattığınız su götürmez. zıtlarìn birliği
Bu arada her şeye ve herkese rağmen inadına şiir yazan tüm arkadasların yüreğine sağlık

                    İSTERİM YARAB

Sen istemek verdin Yarab, meramım izhar; isterim.
Ne mülk ü mal, ne tac u taht, ne de itibar isterim.

İstemiyorum hanüman, zaten yüktür bu cism ü can.
Bitmek bilmez ummanından, bir katre nazar isterim.

Bildin perişan halimi. Gider artık melalimi.
Kimsesizim, tut elimi. Varlığından var isterim.

Fena tarikinden geçtim. Beka kevserinden içtim.
Kervanına zor yetiştim. Senden itizar isterim.

Ben murdarım sen muteber. Sen hâkimsin ben derbeder.
Kapında bir kulsam eğer, bundan bir şiar isterim.

Sana kemerbeste eflak.  ‘’Künn’’ sırrıyla dolar afak.
Kurtuluşum sende ancak, zatından envar isterim.

Seni bulan canı bulur. Sende tüm encamı bulur.
Bu mücrim öyle kurtulur. Tutuştum; enhar isterim.

Yarab, çıkmıyor avazım. Kaybolmak üzre enkazım.
Sana dilbeste niyazım. ‘Leyl’ değil ‘nehar’ isterim.

Elest bezminden bu yana, yetti bu intizar bana
Senden özge ağyar bana. Bir tek seni ‘yar’ isterim.

Dilimde virdim Besmele, varır mıyım o menzile?
Gönlüm meftundur visale. Israrım ısrar; İSTERİM.

süleyman45 haklısınız hocam bu imla konusu bende uzun zamandır bir sıkıntı bende muzdaribim ama ben imla kurallarınında yetersiz ve bir çoğunun yersiz olduğunu, esas olanın dil olduğunu düşünüyorum ve onun arkasındaki beyni önemserken; madem şiir konusundayız serbest vezinede yer vardır sanırım.

Razor65,sizdeki eleştiri,dobralık nasıl yetenekse şiir yazmak da yetenektir.
Siz duygularınızı ifade edemiyorsunuz diye,şiir yazmıyorsuz diye kimse de mi yazmayacak?Allah herkese bir yetenek vermiş.Elbette değerlendirmek ister.Gördüğünüz üç beş kişideki olumsuzlukları herkese mal etmenizi bir öğretmene yakıştıramıyorum.
O cümlelerden  anladığımıza göre bu mesleği,çocukları sevmediğiniz anlaşılıyor.
İyi ki öğretmeniz,iyi ki yüreğimiz sevgi dolu.
Sevginin açamayacağı kapı yoktur.

bir konu açarsın
ve silinir
o andan itibaren
beklemeye başlarsın
bir açıklama gelecek diye
beklersin
beklersin
sonra gelmeyen açıklamadan
alırsın mesajı:
çok beklersin!

YİTİK ÇOCUKLUĞUNUZ
Tabii
Siz çocuk ol(a)madınız bizim gibi.
Tahta atınız,
Söğütten düdükleriniz olmadı.
İdare lambasından sarkan
Düşleriniz olmadı.

Çamurdan hamur yapmadınız.
Çimlere uzanmadınız.
Yıldız yıldız
Kaymadınız gökyüzünde
Penceresi kırık odalarda
Üşümeleriniz olmadı.

Kuzuyu tanımadınız.
Anızlara basmadınız.
Ne telden arabanız,
Ne kilden sabununuz…
İğde kokusu duymadınız.
Tezek yakmadınız.
Dost güneşleriniz olmadı.

Çelik çomak oynamadınız
Mantar toplamadınız.
Topuğunuz öpmedi toprağı.
Hücre apartmanlarınız
Mahrum bıraktı hayal kurmaktan
Dolup taşan sevinçleriniz olmadı.

   
Ki soluk benziniz
Şişman gövdenizle siz
Çocuk olamadınız yavrum.
Biberi dalından koparmadınız.
Avcunuzda yanağı kanlı
Vişneleriniz olmadı.

Okula servisle geldiniz.
Yürümekten bitkin düşmediniz
Konuşmadınız, bilişmediniz
Beslenme çantanızda sarelleli ekmek, tost, sosis…
Anlamazsınız paylaşmayı
Bölüşmeleriniz olmadı.

Hep marka giyindiniz.
Yeni olmasına sevin/e/mediniz.
Boğuldunuz sahte sevgilerden
Mutsuzluğunuz da bundan zaten.
Korkmalarınız, koşmalarınız
Düşmeleriniz olmadı.

Siz çocuk olmadınız yavrum.
-Ki zaten olamazdınız-
Düşleriniz üç boyutlu
Sözcükleriniz dört kelime…
Naylon kahramanlara müptelasınız.
O yüzden
Coşkunuz, tebessümünüz
Gülüş/me/leriniz olmadı.



             Osman DURAK-2011

Çocuktum,
 yurtsuz türküler şenlendirirdi,
Görmediğim baharların yaban kokusunu,
Özlemler duyardım, barışı yüklenen geçmiş düşlerime,
Ve bütün sabahlarda  ölüm son nefesini,
Verirdi, çocuksu bedenimde
Yangın yeri yürekler ,
Yangın yeri mabedler,

Çoçuktum ,
bombalar düşerdi bedenlere,
Paramparça ruhlardı geride kalan,
Çocuktum,
 sürgün ruhlar taşırdım çiçek saksılarında,
Toprağı kan ,
toprağı beden,
Çıplak sureti düşer  hayatın,
Çocuksu yüreğime,
Kanar kanar , kir tutar kin tutar,
Çocuksu bakan gözlerim,
Geceyi kuşanır ,
Ruhum,

Çocuktum,
Savaşlar yorgunu  idi yüreğim,
Çocuktum sadece küçük bir çocuk.

abdil ışık

Aklımdasın,
Mağrur rüzgarların koynuna savrulurken,
öpüşünün sıcaklığı,
Zemheri üşümeler düşer,
zülfünün özlemlerine
Alev alev ,düş kırıklıklarımın kıyıları
yüreğimde sorgusuz infazlar,
Eski isyanlar yeşerir ,yağmura hasret bedenimde

Bulut soylum, enginlerde kaldım,
... Enginlerde, çorak topraklarda ,sensizlikteyim ,
Bilirim ,dağlara çekilirsin şimdilerde,
dağlar senin mabedin,
sürgün yamaçlara kondurursun gözyaşlarını,
toprak kokar ,senli rüzgarların ayazı,

Bana kalan susuzluğun yazgısı..

Abdil IŞIK
MUŞ

Hangi şehrin tutsağı gözlerin ,
Hangi kuytulara ,savrulur düşlerin,
Üzüntüler düşerken ,birer birer.
Çığırtkan sabahlarında,
ateş ol, kül ol,
ıssız bir çölüm,ıssız bir sürgün bahçesi,
Aydınlığın içine saklarken karanlığı