Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

 

Hayat, kısa gelen bir battaniye gibidir.
Yukarı çekersiniz ayak parmaklarınız isyan eder,
aşağı çekersiniz omuzlarınız titrer..
Ama yine de,
neşeli insanlar dizlerini karınlarına çekerek,
rahat bir uyku uyumayı başarır

  Ben nice ayrılıklar gördüm ömrümce
                                            Kuşlar gördüm; kırılmış kolu, kanadı
                                            Ayrı düşmüş sevdiğinden kuşlar gördüm
                                            Hiç bir ayrılık bana bu kadar komadı
                                            Ayrılığın bir ağrıdır vurur şakalarımda
                                            Ve büyür gözlerimde bir okyanus kadar
                                            Derinden ses verir içimde bir tel
                                            Sonra, birdenbire kırılır, kopar

                                            Yeryüzü çekilir altından ayaklarımın
                                            Geçer başıma çöken bir tavan gibi gökyüzü
                                            Durmadan çalınır kulaklarımda
                                            Şarkıların en hüzünlüsü

                                            Seni alıp uzaklara giden otobüs
                                            Benim üzerimden geçer hışımla
                                            Devrilir, bakakalırım ardından
                                            Bir sel gibi akan gözyaşımda...

                                            Artık ne yapsam boş, teselliler faydasız
                                            Karanlık gitgide en derinlere çeker beni
                                            Çaresiz, bütün sokaklarında bu şehrin
                                            Böyle perişan beklerim dönmeni

                                            Dolaşır birbirine yorgun ayaklarım
                                            Ellerimi koyacak bir yer bulamam
                                            Nereye gitsem, en koyusu acıların
                                            Ne yana baksam, çıldırtan bir akşam

                                            İstesem ben bu ömrü, bu talihi istemem
                                            Böyle durup durup senden ayrılmak varsa
                                            Orada bir mezar kazılır benim için
                                            Ayrılığın nerede başlarsa.

  Ben nice ayrılıklar gördüm ömrümce
                                            Kuşlar gördüm; kırılmış kolu, kanadı
                                            Ayrı düşmüş sevdiğinden kuşlar gördüm
                                            Hiç bir ayrılık bana bu kadar komadı
                                            Ayrılığın bir ağrıdır vurur şakalarımda
                                            Ve büyür gözlerimde bir okyanus kadar
                                            Derinden ses verir içimde bir tel
                                            Sonra, birdenbire kırılır, kopar

                                            Yeryüzü çekilir altından ayaklarımın
                                            Geçer başıma çöken bir tavan gibi gökyüzü
                                            Durmadan çalınır kulaklarımda
                                            Şarkıların en hüzünlüsü

                                            Seni alıp uzaklara giden otobüs
                                            Benim üzerimden geçer hışımla
                                            Devrilir, bakakalırım ardından
                                            Bir sel gibi akan gözyaşımda...

                                            Artık ne yapsam boş, teselliler faydasız
                                            Karanlık gitgide en derinlere çeker beni
                                            Çaresiz, bütün sokaklarında bu şehrin
                                            Böyle perişan beklerim dönmeni

                                            Dolaşır birbirine yorgun ayaklarım
                                            Ellerimi koyacak bir yer bulamam
                                            Nereye gitsem, en koyusu acıların
                                            Ne yana baksam, çıldırtan bir akşam

                                            İstesem ben bu ömrü, bu talihi istemem
                                            Böyle durup durup senden ayrılmak varsa
                                            Orada bir mezar kazılır benim için
                                            Ayrılığın nerede başlarsa.

Ümit Yaşar Oğuzcan  şiiiri  hocam bu ..Bu sayfa  kendi şiirlerinizi paylaşmak içinn..

Kırlangıçlarla çıkıyorum sokak ortalarına
Onlar tellere tünüyor
Ben sevda kuytularına
Saklambaç oynayan kelebek kalabalıkları bulur beni
Yakalnmamak için bir kaplumbağa kabuğunda
Sineme çekilip saklarım kalp yaramı
Kokusunu bulur uğur böceği
Arsız ayrık otu inadıyla

Ben genede kırlangıçlarla çıkıyorum sokak ortalarına
Onların gözleri uzaklaşıyor
Ben ırakların yanı başında
Rahmetle yağan yağmurlar yıkar beni
Islanmak için tarlanın tam ortasında
Alnım açık aklarım geçmiş yanlışlarımı
Doğrusunu bilir dert melekleri
Bir  Gökkuşağı altında

Zorbayyyyy Sana Meydan Okuyorum

meydan okuyorum derken?

Şimdi uzak bir köyde çocuk sesleri
Serçelerle yarışırcasına neşeli…
Bahara kavuşmuş öğretmen
Çocuklara, serçelere rağmen kederli..

her sevdanın eşiğindeyim
denizine düşsem boğulacağım,
gerisinde kalsam üzüleceğim,
bir sevdanın eşiğinde
deniz bulunur derler ;
ben denizde değilim üstelik
aynı suyu bulmanın peşindeyim.
aynı suya bakmak gibi...
bir sevdanın eşiğindeyim
öyle mavi bir dehlizde
aynı suda boğulmak için koşuyorum
varsın son bulsum bedenim
sana varsın yeter yüreğim
bir sevdanın eşiğindeyim
her sevda ayrılıkla çoğalır derler
güneşten ayrılık sarısı çalarak hırslanıyorum
...........
bir sevdadayım şimdi
yanındayım kaybettiğim zamanın
her karanlığın aydınlığa olan
sevdasını çalarak
sevdanın öncesini karalıyorum
bitmeyen o kalemimle...