Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

AŞK OLSUN

Bu şiirde saçların olmasın
Gözlerin de..
Okuduktan sonra
Sadece, özledim de..

Bu şiirde hüzün olmasın
Gözyaşı da..
Güldükten sonra
Aşk olsun, fazlası da..

Rüzgar ha uçurdu
ha uçuracak elimde ki yarınlarımı
Ben en son uçurtmamı
kaybetmiştim böyle
Telefon tellerinde
Asılı
konuşamayan...

Rüzgar ha uçurdu
ha uçuracak elimde ki yarınlarımı
Ben en son uçurtmamı
kaybetmiştim böyle
Telefon tellerinde
Asılı
konuşamayan...

Emek verip yazan her öğretmenin şiirleri güzel ama tefoo öğretmenim şirlerinizi çok beğeniyorum ,söylemeden edemedim.

Emek verip yazan her öğretmenin şiirleri güzel ama tefoo öğretmenim şirlerinizi çok beğeniyorum ,söylemeden edemedim.

Zümrem çok teşekkürler..Okunduğunu  görmek zevk  veriyor.Yorumlarınız ihya  ediyor..Dostça kalın

...Bir sanaydı gülüşü ömrümün
Sabah kıvamında sevdalara uyanırken
Sanaydı sakladığım düşlerim
Soğuk bahar kıvamında titrerken
Titrerken gülüşümdeki yalnızlığım
Sanaydı ciğerimdeki son nefes

Aşığın maşuğa hasreti gibi
Usanmadan ve uslanmadan
Bekleyişimdin sen.

Sen;
Sen kokan sabahlara inat
Yalnızlığa uyanışım
Yalnızlığa sarılışım
Ve sevişimdin.
Sendin işte bir tek bende anlam bulan
Sendin yüreğimde yankılanan
Sanaydı yolculuğu ömrümün.
Soğuk bahar sabahlarında içimi ısıtan
İçimde kıyametler uyandıran bir musikiydin sen.

Sen
Senliğinin farkında değildin belkide
Belkide bütün benler sana yol alırken
Yolllar yoruluvermişti sensizliğimde
Şimdi bir ben var bende
Yolunu arar durur sensizlikte…
ş.s.y

--------------------------------
 
Yalnızlığa gebe bir gece yarısı
Sabaha kırılgan yaralar taşıyacak besbelli
Besbelli kırılgan bir düşten uyanmış
Kırarak düş teknesini uykularında

Sana uyanamayacağımı bildiğim bir gece
Soğuk…ıssız… yapayalnız…
Ellerimde sakladığım gülüşlerimi azad ediyorum
Yüreğimde büyüttüğüm özlemi
Senli düşlerim ısıtsın diye
Sana kavuşması umuduyla
Bende kalan ne varsa sana biriktirdiğim
Azad ediyorum hepsini
Sabaha yalnızlığımı sensizliği unuttursun diye

Azalmıyor yokluğunun acısı
Her sene biraz daha büyüyor
Her sene biraz daha zor oluyor yokluğunun sancısı

Herkesten sakladığım
Ve herkesten saklandığım gecelerde
Gözlerimden düşürüveriyorum seni avuçlarıma
Kana kana içiyorum yokluğunu

Sensizliğimin özetini yapıyorum bu gece
Özledim seni anne…
şsy

Suskunluğumun sesi olurdu
Yüzünde gülüşün,
Tenimde sen kokarken sabahlar;
Ansızın uyanan korkulara inat
Yanında huzur bulurdu ruhum.
Terk edilmişliğimi unuttuğum günlerdi,
Senli düşlerden uyandığım sabahlar.
Kırıklarını herkesten sakladığım kalbimin
Parçaları kanatırken ömrümü;
Suskunluğumun sesi olurdu
Tenimde dokunuşun.
Ş.S.Y

Kiminin başına sesi dert olur,
Kiminin sessizliği.
İnler duygular nalan olur,
Yakar sensizliği..

Duvarları dost sanır,dertlenir,
Koca yürek alev alır,odlanır.
Seher vakti YARE selam yollanır.
Yıkar sessizliği.

…mühim olan sevebilmektir,
her düşüşten sonra dizindeki yarayı;
yaşabilmektir hayatı ,
acısını bal eyleyerek ömrü sevdasında.

mühim olan sen kalabilmektir,
herkes bir başkası olma hevesinde telaşlanırken;
sıyrılmaktır sahte gülüşler arasından,
sıcak gözyaşlarının kollarına;
aramaktır en kalabalık anında,
mazide bıraktığın yalnızlığını;
esas olan değişime inat ,
değişmeden bakmaktır aynalar karşısında gözyaşlarına.

mühim olan ayakta kalmaktır,
yıkılırken çağları ömürlerin;
sarılmaktır en sıcağından
soğuk yüzlü terk edilmişlik hikayelerine.

mühim olan insan olmaktır ;
uzaklaşırken tüm insanlık suretinden…
ş.s.y

GÖLGENİN ETTİĞİ DUA
Ne kadar yağdı diyorlar?
Nen  kadar?
Cam kenarı avuç açığım kadar göğe
Üç beş katre…
Gökten seccade üstünde açığım avuç kadar
İki göz iki çeşme
Allah  ne verdiyse
Gölgeme üç
Bilemedin beş parmağı geçmez
Gönlüme yağan..
Ya !!!
Çığ düşse
Ne biliyim
Yaşamak düşse bir gün de
Ömrüme
Etraf gene sessiz
Yetim bir gece
Beni  yalnız sanan karanlık
Gündüz  gelde
Bak senden arta kalan  gölgeme…

Sahipsiz Bir Yaşamak

Sebepsiz ağlamalarım var şimdi
Bir sanrı gibi başlayıp
Kara sularımı alt üst eden
Yazık, yıkılmış düşlerim var
Düşlerimden düşerken
Ve düşlerken gülüşünü düşüveren
Sebepsiz ağlamalarım seni aklıma düşüren…


Olur olmaz düşüveren göz yaşlarım var şimdi
Her dem seni aklıma düşüren
Olur olmaz acılarım ömrüme sokuluveren

Yalnızlığımı rehin alacak bir emanetçi yok
Şimdi bütün kapılar kilitli ömrüme
Kim o diyen bile yok, yürek atışlarıma
Yazık emanet bir hayat düştü payıma
Şimdi sahipsiz bir yaşamak kaldı avuçlarımda…
ş.s.y

Serüven

Bir rüyaya uyanır gibi
Sever gibi kendi teninde kokunu
Adını anar gibi, özlüyorum seni.

Bilinmez bir korku sararken
Ufalanırken yüreğim
Batarken her bir parçası elime
Adını sarar gibi, özledim seni.

Yalnızlığımı saklar gibi
Sarılır gibi yalnızlığıma
Suya hasret çatlar gibi
Adına susar gibi, özledim seni.

Düşer gibi bir uçurumdan
İntiharın eşiğine uyanır gibi
Demler gibi hasretini kanımda
Adına kanar gibi, özlüyorum seni.

Yokluğun yorarken düşlerimi
Düşürürken aklıma seni
Düşer gibi kıyısından sensizliğimin
Adına sığınır gibi, özledim seni.


Özledim seni
Her dem sen kokan sabahlara uyanır gibi
Bekler gibi sonunu yorgun bir ömürde
Bekliyorum seni.
Sonuna gelmiş bir serüven gibi
Ö Z L E D İ M S E N İ . . .
ş.s.y

sensizliğin tarifçesi



"savrulmuşum hudutsuz bir kente
yalnızlığın tarifçesini yazıyorum
kendi iklimine küsmüş bir f.. gibi
her sabah yeniden ölüyorum."





soluk benizli bir rüzgar okşuyor alnımı,
yıkılmış dağlar misali yorgunken yüreğim
üşümüş bir ıslık dudaklarımda titrerken
karışıyor gözyaşlarım
yağmur damlasının yalnızlığına.
işte burada ,tam burada
hudutsuz bir kentin kuytusunda
aralanırken perdeler sabaha
bir f.. hüznüyle
acemi düşler düşürüyorum kimsesizliğime.

tarihçesi bir ömrün tarifsizce yaşanırken
ıslak bir yaşamakla kucaklıyorum seni
kimsenin bilmediği düşlerde
kimsenin,
kimsesiz olmadığı yerlerde bekliyorum seni.

hudutsuz bir kente savrulmuşum
sen ne dersen de!
yalnızlığımla yaşıyorum
yalnızlığının tarihçesini bile.
duvarlarla konuşuyorum
hüznümün olası patlamalarını
ve sabahlara uyanıyorum
dilimde dünden kalma küfürlerle.
acılara bileniyorum
acıyan yerlerimle.

sonrası ise hep aynı
dağların doruklarında
soluk benizli rüzgarlar
ve yağmur damlasının yalnızlığı
sonrası hep aynı...

birde geceleri var yalnızlığımın
intihara gebe düşlere uyurken
sıcacık sevdaları avuçlarıma düşüren,
birde geceleri;
seni ömrümün ortasına düşüren.

intihara sebep bir kentin
intiharlarla dolu sokaklarında
aç köpeklerle paylaşıyorum
öldürdüğüm yerlerimi.
işte buradayım
savrulmuş hudutsuz bir kentteyim
hudutsuz bir ülkenin sensiz coğrafyalarındayım
sensizim SEVGİ'sizim
yüreğim utangaç bir fahişeye dokunur gibi
kendi ömrüne dokunurken
ben yine intiharın eşiğindeyim.
ş.s.y

...Yüzünde eski bir matemle uyanırdı her sabah
Her sabah eski bir acı kanatırdı gülüşünü
Dünden kalma yalnızlıklarıyla merhaba derken güne
Yinede gülümserdi her gördüğü yüze.

Sabahtı işte sıradan bir gece ertesi
Kimsenin bilmediği yalnızlıklara uyanan bir sabah
Herkesten saklanan duygularla uyandığı
Kendi tenine yabancılaştığı yorgun bir sabah

Yalnızlık iliklerine kadar işlemişken
Kalabalıklığına şaşırıyordu aynaya her baktığında
Dünden kalma yalnızlıklar avuçlarında
Miladını beklerken ömrünün
Uyanırdı kan ter içinde uykulardan

Herkesten sakladığı ve saklandığı
Kimsenin anlamadığı anlamaya çalışmadığı
Kimsesiz bir hüzün vardı yüzünde
Yüzünde herkesten arta kalmış bir hüzün
Usul bir sessizlikle büyürdü.

Nerde başlamıştı ve nasıl başlamıştı
Sormazdı soramazdı
Payına düşenler yetmezmiş gibi
Ortak olurdu paydaların hüzünlerine,
Tarihler geçerdi birer birer takvim yapraklarından
Her mevsim sonbahara çıkardı mevsim şeridinde
Kimsesizliğini unutur
Kim olurdu bir başka kimsesizin yerine
Sabahtı işte
Herkes için sıradan bir sabah
Bitmeyen bir yalnızlık öyküsüne uyandı…
ş.s.y