Şiir, normal hayatın akışındaki güzellikle var olur.Şiir, ufka bakan bir duygu yoğunluğu ister. . Çeşitli sebeplerle düğümlenmiş insan, şiiri aklına getirmez; ne yazmak için ne okumak için.
köşeli çengelli nefisler taşıyoruz ki, bir yerlere sığmıyoruz. Her eve bir "uzman bürokrat" lazım!
Çocuklarımızı anlamaya da uzman psikolog! Uğraşıyoruz,düğümleniyoruz:basit gerçekleri karmaşık yalanlara dönüştüren çağ evlatlarıyla. Faturaları, taksitleri, okul-dersane paralarını, sınıf geçme mevzuatını, marka ve moda bilgilerini, kredi kartlarını, makbuzları, şifreleri, mesajları, kimin ne yediğini ve sevdiğini, bakım ve kontrol fişlerini, hava tahminlerini, trafik bilgilerini, deprem raporlarını, aidatları, değişen mevzuat ve belge haberlerini, kütük kayıt ve kontrollerini, tapuları-diplomaları-sözleşmeleri-sertifikaları, bol çekmeceli bir masada okulun zımbırtılarıyla, Televizyonda sabahtan şiddet, sansasyon, felaket, dedikodu bombardımanları ,arada hayatımıza giriveren gariplerle,küsüverenlerle.. Böyle yaşayıp düğümlenmemiş yazıları okumak keyifli...teşekkürler...