Uzun süredir yazdıgınız yazıları takip ediyorum hocam inanılmaz bir şekilde siyası ifadelerde bulunuyorsunuz.bu beni artık iyice rahatsız etti.ders kitaplarından Atatürk resminin cıkarımasına kimin güçü yetecek.kimsenin laikliği, bu Cumhuriyeti yıkmaya güçü yetmez. Kimse de bunu düşünmuyor.Artık secimde bitti bu siyasi ifadelere yer vermeyelim.ben bu sitede siyasi ifadeler görmek istemiyorum.bu ülke bu cumhuriyet hepimizin ve kimsenin gücü yetmez.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
benusa öğretmenim nerelerdesiniz birkaç gündür yoksunuz özledik
Sakata çıkarılmış bir tren denli, dayamı sırtımı duvara, kendi içremde kararıyorum. Herhangi bir an, herhangi bir yerde bir tren gördüm mü, sanki o trenin tüm vagonları boğum boğum boğazıma düğümlenir; hatta konusu açıldı mı bile... Anadolu çocukları dışında, benim kuşağım treni pek bilmez. Şunu düşünmüşümdür hep: Tren sevgisi gelişmediğinden midir nedir, kuşağımda ya da benden önceki kuşaklarda o denli bir yurt aşkı yoktur, Cumhuriyet kuşağıyla kıyaslarsak kendimizi. Belki çoğumuz bilmeyiz: Tren demek, Cumhuriyet demektir...... “Neden?” Neden mi? Cumhuriyet üretimlikler ve işliklerle birlikte en çok demiryollarına önem verdiydi. Amaç, devrimleri bütün kollarıyla Anadolu halkına ulaştırmak ve kurtuluş evresini geride bırakıp, o “istiklal-i tam” kuruluş evresine bir an önce geçebilmekti. Demiryolları bundandır ki, yaşamsaldı. Demiryolları asker demekti, demiryolları hekim-hemşire-ebe, DEMİRYOLLARI ÖĞRETMEN, demiryolları yargıç; velhasıl demiryolları yeni, bağımsız Türk Devleti demekti. Demiryolunun soluksuz kaldığı yer, devletin değildi sanki; çünkü bilmeyen bile, bilir ki, “Gitmediğin yer senin değildir”... İşte bundandır ki, DEMİRYOLU CUMHURİYET DEMEKTİR...Bütün umut treni yolcuları hepiniz hoşgeldiniz. Saygılar.....
Şu an 2.202 kişi ve 101 üye var.
